vrijdag 31 oktober 2014

Engeland!

Deel 2: Brighton

Het tweede deel van onze vakantie spendeerden we in Brighton. Na de drukke dagen in Londen was ik wel toe aan een rustiger tempo. Londen was voor mijn man heel ontspannend, drie dagen vol met leuke activiteiten, voor hem is een hele dag wandelen in de natuur juist heel vermoeiend. Ik ervaar dat precies andersom.

We verbleven in Brighton bij onze vriendin, die daar een samen met een Nederlandse huisgenoot een appartementje heeft. Zij moest overdag werken, terwijl wij er de eerste dag op uit trokken om de kustlijn te verkennen. We hebben heerlijk op het strand uitgewaaid, hebben over de beroemde Brighton Pier geflaneerd en zijn daarna helemaal naar de White Cliffs gelopen. Vanuit daar hebben we het heuvellandschap van Engeland getrotseerd om toch ook nog echt iets te zien van het leven in Engeland buiten de stad. Na een hele dag wandelen (zo'n 7 uur) kon ik mijn kuiten wel voelen!







Onze vriendin had een spelletjes avond gepland. We ontmoette haar vriend, een spontane Engelse, waar we meteen een klik mee hadden. (Hij hield ook van gezelschapsspelletjes, fantasy games en schrijven van verhalen). Ook met haar huisgenoot konden we goed opschieten. Als dank voor de gastvrijheid kookte ik die avond zelf gemaakte tomatensoep en boerenkoolstamppot. Haar huisgenoot stuurde meteen foto's van de stamppot naar zijn zus die ook in Engeland woont, iedereen schepte twee keer op en bleef steeds met zijn vork van de restjes in de schaal snoepen. Een beter compliment kan je niet krijgen.

Het weer was niet zo best op de dag die daarop volgde. We bekeken de hoge golven bij de Brighton Pier, liepen langs het Pavilion dat ooit een excentrieke koning had laten bouwen. Maar toen we terug naar het appartement gingen om een jas voor Renso te halen, lokte de bank toch ook wel enorm. We bleven de rest van de middag binnen. Misschien een beetje zonde, maar na alle drukte ook wel even lekker.



Die avond bezochten we de leukste kroegjes van Brighton en at ik een super lekkere vegetarische maaltijd. De eerste avond in Brighton had ik ook al een geweldige vegetarische maaltijd gegeten. Ik moet hier thuis echt op zoek naar halloumi.

De laatste ochtend was onze vriendin al weer vroeg naar haar werk vertrokken. Maar haar vriend had vrij. Hij bracht ons naar het beroemde Choccywoccydoodah en wees mij een winkeltje waar ik heerlijke thee kon kopen. De thee is trouwens ook online verkrijgbaar en ik kan de 'spiced pumpkin pie' van harte aanbevelen.



Omdat we met de trein reisden (ik denk dat we de volgende keer toch het vliegtuig nemen) kwamen we op de reis terug nog een keertje door Londen. En had ik de kans om tussendoor nog snel een foto te laten nemen bij Harry Potter Platform 9 3/4. Met een Zwadderich sjaal, want die kleurde zo leuk bij mijn kleding.




zondag 26 oktober 2014

Engeland

Deel 1: Londen

We reden met de metro, aten fish and chips, bezochten de Tower of London, de London Dungeon en het Natural History Museum, bekeken de Big Ben en Buckingham Palace en gingen naar een musical.



 



 
Online boekte ik een hotelletje in een buitenwijk van Londen. Het lag op 15 minuten met het openbaar vervoer van King's Cross. We hebben een hoop gezien en gedaan. Maar de hoogte punten waren voor mij de London Dungeon en de musical Warhorse. Ik was erg zenuwachtig om de London Dungeon in te gaan. En dat terwijl ik helemaal niet zo'n moeite heb met spannende films of spooktochten. Ik was vooral bang dat het te realistisch was en ik er teveel bij stil zou staan wat de mensheid in de geschiedenis elkaar allemaal heeft aangedaan. Maar gelukkig was het hartstikke leuk! Heel toevallig hadden we pas nog de films Sweeney Todd en From Hell gezien. Beide films kwamen in de dungeon aan bod. Het was net alsof je door een toneelstuk heen liep, met prachtige decors, goede acteurs en natuurlijk een dosis spanning.


Warhorse de musical was al helemaal geweldig. We hadden helaas teveel betaald, omdat we de tickets bij een ticketservice hadden gekocht. Goede tip voor iedereen die ooit in Londen een musical wil bezoeken, koop de tickets bij het theater. Vergeleken de hoge prijzen in Nederland, dachten we dat we een hele normale prijs betaalden. Het was het in ieder geval waard. Wat een prachtige show! De paarden, gemaakt van een soort rotan, bewogen zo natuurlijk. Het leek wel alsof er een echt paard over het podium liep. De uren van studie en oefening waren duidelijk te zien in alle bewegingen. En daarnaast was het verhaal zelf ook heel erg mooi.


En als laatste een foto van een muurschildering in de buurt van ons hotel.

vrijdag 24 oktober 2014

Winactie!

In de jaren dat ik nog een kleine webshop had, maakte ik deze kussentjes en vlaggenlijn. Al een tijdje liggen de spullen die ik niet verkocht geduldig te wachten in een lade. Maar nu kan jij deze set winnen!!!

De kussentjes zijn ongeveer 20 bij 20 cm groot. De vlaggenlijn is ongeveer 4 meter lang.




Hoe kan je winnen?
Reageer op dit blogbericht en vertel me waarom je deze set wil winnen.
Stuur een mailtje naar vandaagboek@gmail.com met daarin je adresgegevens.

zondag 19 oktober 2014

Groen geknutseld: Glazen potten

In deze rubriek plaats ik elke twee weken een D.I.Y. met oud, gerecycled of kosteloos materiaal. Twee weken geleden liet ik jullie zien wat ik gedaan had met herfstbladeren. Deze keer ben ik aan de slag gegaan met glazen potjes. 

Voorlopig stop ik even met deze rubriek. Ik heb nog wel een hoop ideeën. Zo wil ik nog wel wat knutselen met oude tijdschriften en kranten, bierdopjes en wc-rolletjes. Maar op dit moment voel ik teveel druk dat ik iets af MOET hebben voor mijn blog. Het heeft mij in ieder geval geleerd dat ik geen rubrieken meer plaats met een tijdsdruk.

Voor leuke knutsel ideeën verwijs ik je momenteel door naar I Am Exposing, waar Iris ook al een leuk bericht heeft geplaatst met bierdopjes en wc-rolletjes.


In de zomer van 2013 maakte ik dit lichtje voor in de tuin. In februari bond ik touw om deze potjes, die ik nu vaak als vaasjes gebruik. En afgelopen zomer ruimde ik mijn knutselkast op waardoor mijn washitape ook in jampotten terecht kwam.



Verder maakte ik twee weken terug voor deze rubriek met herfstbladeren dit lichtje. En knutselde ik speciaal voor dit bericht nog een lieve sneeuwbol met een Nijntje erin. Leuk als kraamkadootje. Deze sneeuwbol is trouwens helemaal volgens mijn gestelde richtlijnen, want het Nijntje komt van een oud stuk speelgoed en de glitters zijn een restant uit mijn oude knutselmaterialen.



Nog niet genoeg inspiratie?:
Ik zou nog wel een foto in potje willen maken zoals ze doen op: Homedit
Of zo'n geweldige snoeppot zoals Renate maakte op: DatZitWelSnor
En dit feeën-huisje maar dan in een jampot.

vrijdag 17 oktober 2014

Eindelijk weer geschreven

De laatste keer dat ik iets schreef voor mijn boek, was 26 april. Ai, dat is lang geleden. In de tussentijd heb ik wel gewerkt aan twee verhalen voor schrijfwedstrijden. Eén verhaal heb ik ingestuurd, de andere heb ik niet afgemaakt. Ik ben er totaal niet tevreden over en ben erg bang dat ik ergens onderaan eindig. Het heeft misschien ook daarom wel zo lang geduurd voor ik weer ging schrijven. Deze week lukte het me dan toch om er eens rustig voor te gaan zitten en dat was heel erg fijn. Hier een klein fragment van wat ik deze week schreef.

Het pad slingert tussen de bomen door en brengt hen steeds dichter bij de kust. De lucht proeft zout en in de verte klinkt het ruisen van de zee. Na een paar bochten staan ze ineens uit te kijken over het oneindige blauwe water oppervlak van de zee.
Regen voelt haar hart naar haar maag zakken. Versteend in haar pas staart ze naar de schittering van het zonlicht in de golven en de enorme blauwe lucht erboven, die enkel wordt doorbroken door een wolk en wat vogels. Haar blik dwaalt af naar het bruisende witte schuim dat tegen de zachte randen van het pad slaat. Een warme zuivere bries speelt met haar blauwe haren en droogt de beginnende tranen in haar ooghoeken. Regen sluit haar ogen en haalt diep adem. Even voelt ze zich alsof ze weer op de rots boven de vallei staat, waar ze de vrijheid in de wind kon proeven. Dan opent ze haar ogen en weet dat dit anders is. Dit is beter. Ze is nu echt vrij. Niemand houdt haar nu nog tegen. Haar lippen vormen zich in een glimlach en langzaam loopt ze tot haar knieën het water in.
"Wat doe jij nou?" vraagt Bloesem. Ze had net zo verwonderd naar de zee staan kijken als Regen en Wilg, want geen van hen had ooit eerder de oceaan gezien.
Regen geeft geen antwoord. Ze heft haar handen en de wind zet aan. De golven rijzen en slaan tegen haar middel kapot. De wind blaast haar haren in haar gezicht en ze lacht. Hardop. Ze lacht steeds luider en eindigt haar salvo met een uitzinnige kreet. Dan slaakt ze een diepe zucht. Ze laat haar armen weer zakken, de wind neemt af en de golven komen tot rust. Ze draait zich naar het drietal op het pad. Bloesem kijkt wat angstig, Distel drukt zijn oren plat tegen zijn kop, maar Wilg glimlacht en knikt met een begripvolle blik.  

woensdag 15 oktober 2014

Chococake met zoute karamelsaus

Ik maakte deze keer voor visite, maar de cake was erg droog, dus heb ik er de volgende dag zoute karamelsaus bij gemaakt. 

Ingrediënten:
200 gram boter
200 gram suiker
4 eieren
100 gram bloem
100 gram zelfrijzend bakmeel
2 eetlepels cacaopoeder
4 eetlepels zonnebloem olie
snufje zout
olie en wat bloem voor de cakevorm
half zakje maltezers
1 kopje hagelslag
2 eetlepels melk

1 kopje suiker
1/4 kopje water
1 klontje boter
1 scheutje melk
1 schepje bloem

1/2 theelepel zeezout

Bereiding
- Laat de boter op kamertemperatuur komen. Mix het daarna met de suiker tot een gladde massa.
- Voeg één voor één de eieren toe en blijf mixen.
- Zeef de bloem, het zelfrijzend bakmeel en het cacao poeder boven het beslag en schep dit voorzichtig door.
- Voeg 4 eetlepels zonnebloemolie toe en een snufje zout. Schep dit door het beslag.
- Vet een cakevorm in met wat olie en bestuif met wat bloem.
- Bak de cake op 175 graden voor 40 tot 50 minuten. Laat de cake daarna even afkoelen. 
- Zet een kopje hagelslag met 2 eetlepels melk even in de magnetron. meng dit met een vork tot een plakkerige massa.
- Snij de cake over de lengte doormidden, leg de bovenkant voorzichtig opzij. 
- Smeer de onderkant in met het hagelslagmengsel. Verdeel daarover de maltezers. (Eventueel de maltezers eerst halveren)
- Leg de bovenkant weer voorzichtig op de onderkant. Laat de cake in de koelkast afkoelen en stevig worden.

- Smelt 1 kopje suiker in een pannetje met 1/4 kopje water. Blijf erbij en roer tot de suiker licht bruin wordt. 
- Haal de pan van de warmtebron af. 
- Meng 1 klontje boter, een scheutje melk en 1 schepje bloem door de karamel, tot het helemaal gesmolten is. Eventueel boven een laag vuur. 
- Voeg als laatste het zeezout toe. 
- Dien de cake op en schenk de karamelsaus erover uit. Besprenkel het geheel eventueel met nog wat zeezout. 

maandag 13 oktober 2014

Over olifanten en porselein

"Het lukt allemaal even niet meer," roep ik naar hem. Ik sta op mijn tenen om hem over de olifanten heen aan te kunnen kijken. Hij kijkt me meelevend aan en duwt een paar van de olifanten opzij om naar me toe te kunnen komen. De dikke olifanten waggelen een beetje heen en weer door de woonkamer en maken sloom plaats voor hem om te passeren. Als hij bij me is, pakt hij mijn hand en legt me nog een keer uit, dat die grote grijze dikkerd, die met zijn slurf de gordijnen van het plafond trekt, eigenlijk niet meer is dan een muis, die met al de wil van de wereld, de gordijnen nooit van het plafond los zal kunnen krijgen. Geduldig praat hij tot alle olifanten weer muggen en muizen zijn, maar zodra hij de kamer uit is, zie ik de kleine muizensnuit weer in een slurf veranderen. 

Sinds mei heb ik meer uren gekregen op mijn werk. "Fijn!" dacht ik, wat meer geld verdienen en meer tijd om al mijn taken uit te kunnen voeren. Maar in de praktijk is het vaak geen 36 uur wat ik werk, maar 38, 40 of zelfs meer. Prima voor de mensen die dat heerlijk vinden, maar het past niet echt bij mij. In het weekend ben ik uitgeput.
"Wat moet je allemaal nog doen dan?" vroeg mijn zus.
"Nou uh, niets dus eigenlijk," antwoordde ik.
Behalve de boodschappen en de badkamer soppen, doet mijn man alle huishoudelijke taken. De rest van het weekend doe ik niets en van alles. Sommige dagen wil ik niets anders dan de hele dag op de bank hangen, andere dagen wil ik vol proppen met creatieve projecten en ben ik veel te rusteloos om stil te zitten. Maar de dingen die ik echt wil doen, zoals schrijven aan mijn boek, die stel ik uit. Geen energie en geen rust in mijn hoofd.

Op mijn tenen ga ik voetje voor voetje haar porseleinen kamer door. Heel voorzichtig ontwijk ik haar tafeltjes en stoeltjes, bang dat ze kapot vallen als ik er al naar kijk. 
"Ga maar zitten," zegt ze en glimlacht.
Ik weet niet zeker of die glimlach wel echt voor mij is. 
Behoedzaam neem ik plaats. Het stoeltje blijft heel en ik haal opgelucht adem. Dan kijk ik achter me en zie grote zwarte moddervlekken zoals ik gelopen ben van de deur naar de stoel.

zaterdag 11 oktober 2014

Filmtip: About Time

De beste tip voor een baaldag; je zus opbellen en vragen of ze met je een film komt kijken.
We keken samen About Time, van de makers van Love Actualy en Bridget Jones. Je kon goed merken dat dezelfde makers aan het werk waren geweest en toch was deze film ook weer heel anders. Ik hou wel van de Engelse nuchterheid, de realistische personages en de bizarre maar toch wel geloofwaardige situaties. En dat terwijl het plot van About Time eigenlijk helemaal niet realistisch is.






Het verhaal gaat over een jonge man die op zijn 21e verjaardag van zijn vader te horen krijgt, dat alle mannen in hun familie in de tijd kunnen reizen. Ze kunnen een moment in hun eigen leven kiezen, daar naar toe reizen en dan dat moment over doen. Een concept wat bij iedereen wel eens door het hoofd is geschoten, wat als ik dat ene moment over had kunnen doen, wat had ik dan anders gedaan. Tim krijgt deze kans, maar tijdreizen is natuurlijk niet altijd zonder consequenties.

Voor mij stond in deze film eigenlijk maar één ding echt centraal; geniet van alle kleine gelukjes in het leven. Hou die vast en als je dan ooit iets over mag doen, kies dan zo'n moment en doe alles precies zoals de eerste keer, maar neem dan nog meer de tijd om te genieten.

Welk geluksmoment zou jij nog een keer willen beleven?

(Afbeeldingen zijn door mij gemaakte screenshots van de film)

woensdag 8 oktober 2014

Herfst! Deel 1: September

In augustus plaatste ik mijn favoriete zomermomenten in dit bericht. Nu wil ik met jullie mijn herfstmomenten delen.







1: Ik maakte voor dit bericht een ochtendwandeling en begon in de tuin, waar het blad al aan het verkleuren is. Dat vind ik zo mooi, al die verschillende tinten; groen, geel, oranje en rood.
2: De ochtend begon met dichte mist. Zo'n mist die je ook alleen in de herfst ziet. De kraaien in de boomtoppen maakten het allemaal nog wat spookachtiger.
3: Thuis beloonde ik mijzelf met mandarijnen, mijn favoriete herfstfruit, en een lekker kopje kaneelthee.
4 en 5: Tegen zessen maakte ik de wandeling opnieuw. Ik vind het zo magisch dat een dag in de herfst soms koud en guur kan beginnen en dan 's middags warm en zonnig eindigt. In de tuinen, waar ik langs wandelde, zag ik de laatste bloemen hun best nog even doen.
6: Nog even genieten in de herfstzon in mijn favoriete herfstoutfit.

Dit zijn trouwens de oorbellen die ik bij mijn favoriete herfstoutfit draag. Ze zijn gemaakt door Inge van Windward Made. Ze maakt nu geen sieraden meer, maar verkoopt haar restanten nog wel hier.


Wat zijn jullie favoriete herfstmomenten?

maandag 6 oktober 2014

Groen geknutseld: Herfstbladeren

In deze rubriek plaats ik elke twee weken een D.I.Y. met oud, gerecycled of kosteloos materiaal. Twee weken geleden liet ik jullie zien wat ik gedaan had met theezakjes. Deze keer ben ik aan de slag gegaan met herfstbladeren. 

Een dagje te laat, maar hier dan alsnog mijn knutselverslag. Ik droogde de bladeren tussen twee velletjes papier die ik vervolgens tussen de bladzijdes van een boek stopte. Dat raad ik niet aan! Want het vocht trok door de velletjes papier en nu zitten er bobbels in mijn boek. De volgende keer onder het boek leggen en niet tussen de bladzijdes dus.


Voor dit lichtje, plakte ik de bladeren met transparant opdrogende lijm op een conserven potje. De blaadjes lieten zich niet zo heel goed plakken. Ze glibberden met de lijm en al steeds langs de gladde pot naar beneden. Met het lint eromheen bleven ze op hun plek. Nu de lijm droog is, plakken de bladeren wel aan de pot, maar het lint was leuk genoeg om te laten zitten.


Voor deze raamdecoratie gebruikte ik boeklon om de bladeren mee in te pakken. De bladeren worden op deze manier niet droog en breekbaar en behouden hun kleur veel langer. Met dun garen bond ik de bladeren aan een stokje die precies op maat maakte en tussen het kozijn in klemde.



Tenslotte maakte ik een spetter afdruk met ecoline. Natuurlijk knoeide ik een dikke druppel op mijn werk. Dus besloot ik er nog maar wat meer dikke spetters aan toe te voegen. Ik vond het resultaat wel speels. 

vrijdag 3 oktober 2014

Zussen

Dinsdag was het broers- en zussendag. Natuurlijk hoorde ik dat pas op de dag zelf en had dus geen leuk blogbericht klaar staan. Nu dan alsnog een ode aan mijn zussen.

Iets meer dan dertig jaar geleden werd ik geboren. Het derde meisje en het kleine zusje van mijn tiener zussen. Ik ben een echt nakomertje, een bewuste keuze van mijn ouders. Mijn zussen zijn 10 en 12 jaar ouder dan ik. Ze hebben op mij mogen passen en mij natuurlijk ontzettend verwend.


Toen ik een jaar of zeven was maakte ik samen met mijn zussen bandjes met radioprogramma's, die we op een cassettebandje opnamen. Helaas zijn die bandjes verloren gegaan, omdat je als kind niet inziet hoe leuk het is om zoiets later nog te kunnen beluisteren. Dus nam ik er na een tijdje muziek overheen op.

Mijn grote zussen leerden me rolschaatsen en hard meezingen met de Bangles. 

In de tijd dat we nog met zijn allen op vakantie gingen, zaten we met zijn drieën op de achterbank van de auto. Ieder met zijn eigen walkman op of samen rode auto's tellen. Ik werd altijd een beetje wagenziek, dus mocht ik dwars over de schoot van mijn twee zussen liggen.


Mijn oudste zus ging al op haar achttiende op kamers wonen. Ik was pas zes en zag haar toen alleen nog in het weekend. En na een tijdje steeds minder dan dat. Ondanks haar drukke studentenleven, bleef L. altijd interesse in mij tonen. Als ze mijn ouders belde, vroeg ze ook altijd of ik aan de telefoon wilde komen. En dan kletsten we vaak ruim een uur. Ook mocht ik af en toe bij haar gaan logeren, dan ging ik alleen met de trein. Mijn ouders vonden het best spannend. Ze zette mij af op het station en mijn zus haalde me weer op van het station van bestemming. Ze deelde met een vriendin een appartement, wat heel erg gezellig was. Met een zitbad, dat vond ik zo gek. Als ik daar kwam logeren mocht ik altijd Belle en het Beest kijken. Toen ik wat ouder werd, nam L. me mee shoppen en spraken we over jongens en school. En toen ze een vriend kreeg, mocht hij DJ zijn op mijn fuif voor mijn twaalfde verjaardag.


Mijn andere zus ging ook al vroeg het huis uit. Toen ik 8 of 9 jaar oud was. Zij werkte nog in ons dorp, dus kwam ze ieder weekend thuis. Ze had ook een vriendje, wat ik ontzettend interessant vond. Dat vriendje is nu haar man. Grappig is dat eigenlijk, zowel mijn ouders als mijn zussen als ik zelf hadden al voor hun twintigste de liefde van hun leven gevonden.

M. woont niet ver van ons vandaan en ik kom daar nog steeds graag. Ik pas regelmatig op haar kinderen, waarna ik vaak nog lang blijf plakken als M. weer thuis komt en de oppastijd verstreken is. M. en ik praten bijna nooit over koetjes en kalfjes, het worden meestal diepe gesprekken met een goed glas wijn.

woensdag 1 oktober 2014

Pluktuin fotoverslag

Zaterdag had ik met een vriendin afgesproken. Helaas voelde ze zich niet lekker en zei ze af. Het plan was om naar een pluktuin te gaan. Ik las in dit bericht op Kreamade, voor het eerst over pluktuinen. Ik haastte me meteen naar google om te kijken of er bij ons in de regio ook een pluktuin was. Zondag ging ik met mijn man naar pluktuin; Mrs Bouquet in Dinther. Tegen de tijd dat de vriendin en ik weer af zouden spreken, was het misschien half oktober en zou de tuin niet meer open zijn, was ik bang.