vrijdag 25 september 2015

Trots op mijn nieuwe blog

Ik blog nu al zo'n twee maanden op mijn nieuwe domein. Het is een blog over opvoeding en kinderen en ik heb het er erg naar mijn zin. Het wordt ook steeds professioneler met een mooie op maat gemaakte lay-out en echte visitekaartjes!


vrijdag 11 september 2015

Vakantieplog: week 3 en 4

Al weer 3 weken aan het werk, maar beter laat dan nooit. Na de eerste 2 weken van mijn vakantie, nu ook week 3 en 4.

Super zenuwachtig was ik. Mijn man rijdt geen auto, dus ik zou deze reis gaan ondernemen. Van Nederland naar Denemarken en Zweden met de auto. Bijna niet geslapen, een kop koffie (dat drink ik dus echt nooit) om wakker te worden en hup in de auto.

Dinsdag: na een flinke reis, die me alles mee viel, kwamen we aan bij de camping in Denemarken waar we twee nachten zouden blijven staan. Nog voor het avondeten hadden we de tent staan. En na een hamburger bij de cafetaria naast de camping maakten we nog een wandelingetje over het strand. 's Ochtends wandelde ik opnieuw naar het strand terwijl Renso verse broodjes bij de bakker haalde.


We gingen die dag naar Kopenhagen. Eigenlijk jammer dat we niet zoveel weten over de geschiedenis van deze stad. We hebben geen musea bezocht, wel een rondvaart gemaakt. En door deze bijzondere stad gewandeld.





Op donderdag reden we door naar Zweden. Daar vonden we een camping, weer aan de kust. En spendeerden de middag aan het strand. Vrijdag bezochten we het Vikingmuseum daar in de buurt.




Zaterdag namen we een toeristische route en stopten bij twee kastelen, om 's avonds bij een bos uit te komen. We wilden wildkamperen. Dat mag in Zweden in alle bossen en velden, zolang je de eigenaar niet hindert. Wij hadden echter per ongeluk een National Park uitgekozen om in te gaan kamperen. Daar was kamperen alleen toegestaan op de aangegeven plekken. Dat was voor ons, als beginners, niet zo heel erg. Er was een waterpomp, een blokhut, een buiten wc en een kampvuur en 4 andere groepjes kampeerders, waarmee we de hele avond rond het kampvuur zaten.



Zondag vertrokken we vroeg en maakten we een wandeling door het National Park.



Al het natte hout op het kampvuur en de steeds draaiende wind, had ons de vorige avond in een wolk van kampvuur-geuren gehuld. Echt, we roken naar een brandende BBQ. Dus besloten we die middag dan toch maar weer een echte camping op te zoeken. Oh wat was die douch heerlijk! We hadden nog tijd over en bezochten die middag en avond Malmö, waar op dat moment een festival was.


De heenreis was goed gegaan, dus besloten we op maandag in één dag terug te rijden naar huis. Dus met de brug weer naar Denemarken en met de veerboot naar Duitsland waar de regen met bakken uit de lucht kwam vallen. Ik moest meerdere keren stoppen omdat het niet te doen was. De hele week hadden we heerlijk weer gehad. Thuis regende het.

De vierde week van mijn vakantie bestond dan ook vooral uit thuis luieren. 

zondag 9 augustus 2015

Vakantieplog week 1 en 2

Wat vliegt de tijd! Ik heb het gevoel dat ik nog erg weinig gedaan heb met mijn vrije tijd, maar stiekem ben ik toch echt wel met een hoop dingen bezig geweest. Om te beginnen de Zwarte Cross.


- Natuurlijk moet je op de Zwarte Cross ook naar de cross gaan kijken. De mooiste wagen vond ik dit paard van Troje, waar een drietal motoren uit tevoorschijn kwam.
- Renso moest overdag werken, maar 's avonds konden we samen van het festival genieten.
- Miss Montreal op de mainstage. Er waren een hoop geweldige artiesten. Ik heb me prima kunnen vermaken in mijn eentje. En helemaal alleen was ik niet, want ook andere Zwarte Cross bezoekers maken makkelijk even een praatje met je.
- Iedere ochtend ontbijt op het Nozem terras. Eieren met beenham!
- Onze tent is gelukkig behoorlijk stormvast, maar dat waren niet alle tenten. Zaterdag met de storm zijn er heel wat tenten verwaaid.
- Zondag scheen de zon weer en liep ik als één van de eerste over het festival terrein, wat niet lang daarna bomvol met mensen zou staan.


 - De eerste week van de vakantie, kwam ik bij van de Zwarte Cross, las ik veel en werkte ik aan mijn nieuwe blog. Aan het eind van die week genoten een vriendin en ik van een High Tea. Nog ter ere van haar verjaardag die ik had moeten missen vanwege de cross.
- Zondag heerlijk fietsen in het bos en over de hei.
- In de tweede week lieten Renso en ik de vlieger op. Dat ding lag al een paar jaar op zolder en mocht nu voor het eerst uit de doos.
- Helaas raakte mijn voet verstrikt in het touw en hield ik daar een lelijke snijwond aan over.
- Twee middagen spendeerden we aan het meer. Het water is daar zo helder en in het midden van het meer lijkt het een diep blauw-groene kleur te hebben. Het was er heerlijk.


- In de tweede week maakte ik een kwarktaart met bramen en frambozen uit onze eigen tuin.
- Schoot ik foto's van de tuin en de kat.
- Ging ik naar een verjaardag waar ik een grappig cadeautje voor bedacht. Vrienden vierden samen hun verjaardag; samen 75. Ik vulde een mandje met dingen die typerend zijn voor oudere mensen; kruiswoordraadselboekjes, sloffen, wol en een haaknaald, Werther's echte etc.
- En keek ik 4 van de films uit de filmtips van IKBENIRISNIET. Still Alice, Drinking Buddies, The Road Within en Adult World. Alle vier zijn het absoluut aanraders om te kijken.

zondag 2 augustus 2015

Welkom terug muze

Ik had me voorgenomen het verhaal voor de Paul Harland Awards deze vakantie af te schrijven. Het was vorig jaar halverwege blijven steken en ik had er sindsdien hoogstens 300 woorden aan toe weten te voegen.

Halverwege de middag sloeg ik het ijzingwekkende boek Hex* dicht. Ik had het in drie dagen uitgelezen. De manier waarop Thomas in iedere vloeiende zin met prachtige woorden de kern weet te treffen, zal ik nooit evenaren. Even zonk me de moed in de schoenen.
Hoe kon ik überhaupt gaan zitten schrijven terwijl de gruwelijke beelden die het boek in mijn brein hadden geplant nog zo vers in mijn geheugen zaten?


Maar toen de wind door mijn haren blies en de zomerzon op mijn wangen scheen, maakten de beelden plaats voor overvolle velden met paarse klaverbloemen. Ik zette mijn gewicht nog wat harder tegen de trappers en fietste ik het bos in. Het bos heeft altijd een goede invloed gehad op mijn muze en voor ik het wist schoten de ideeën net zo snel door mijn hoofd als de bomen langs het pad voorbij leken te glijden.

Thuis schreef ik het slot van mijn wedstrijdverhaal. Nu het midden nog.

* HEX is de bloedstollende roman van Thomas Olde Heuvelt, tweevoudig winnaar van de Paul Harland Prijs en nu ook buiten Nederland populair. Ik las dat Warner Bros zelfs een tv-serie aan het ontwikkelen is op basis van HEX. Het boek gaat over het dorpje Beek bij Nijmegen dat al zo'n 350 jaar een geheim met zich meedraagt. Het hele dorp wordt geteisterd door een heks. Ontsnappen aan haar greep is niet mogelijk zonder daarbij je eigen leven willen nemen. Het eerste deel van het boek is helemaal mijn smaak en zo spannend dat ik er spijt van had het voor het slapen te hebben gelezen. Het tweede deel van het boek, wanneer de thriller in horror verandert, is minder mijn smaak maar wist me desondanks toch te grijpen. De vlotte schrijfstijl, hedendaagse woordkeuze, het originele plot en menselijke karakters maken dat ik dit boek in een adem uitlas. Ieder zin lijkt met onverdeelde aandacht te zijn samengesteld en maken mij als beginnend schrijver vreselijk jaloers, maar ook bijzonder eerbiedig.

vrijdag 31 juli 2015

Druk met mijn nieuwe website

Het is hier een beetje stil. Behalve dat ik vorige week naar de Zwarte Cross (zo vet!) ging, ben ik bezig met een nieuwe website over opvoeden en kinderen. Het wordt een soort online magazine waarin ik interviews, tips, dagboekverhalen, recepten en D.I.Y's ga plaatsen. Ik hoop een platform te creëren waar mensen hun ervaringen kunnen delen, vragen kunnen stellen en tips kunnen delen.
Daarnaast ga ik producten en workshops aanbieden. Een mooi visitekaartje en een meer themagerichte blog. Het zal hier op vandaagboek een stuk rustiger worden.

"Maar Margriet, blijf je dan nog wel verhalen schrijven?"Ja natuurlijk! Ik ben een bezig bijtje en heb de voornemens om naast mijn opvoedblog en mijn werk, ook gewoon nog te blijven schrijven. Ik moet er dan wel genoegen mee nemen dat alles soms wat langzamer gaat en deze blog op een laag pitje gezet zal worden.

Vandaag maakte ik foto's voor de nieuwe site.





zaterdag 18 juli 2015

Groene Smoothie

Ik ben een beetje achter met de groene smoothie beweging. Een paar weken geleden dronk ik er voor het eerst eentje. Met broccoli. In een hip nieuw koffietentje. (Volgens mij is het woord hip ook al niet meer hip.)

Ik vond het lekker. Het was misschien niet echt een drankje voor een terrasje, meer iets voor de lunch of het ontbijt. Ontzettend gezond en een stuk lekkerder dan wanneer je even een stukje komkommer wegkauwt voor de vitamientjes. Vandaag en gisteren verving ik mijn ontbijt voor een groene smoothie. Dat ga ik vaker doen.


Recept:

Ingrediënten:
1/3 komkommer
3/4 groene appel
150 ml sojamelk
100 gram verse spinazie
1 el citroensap
eventueel een banaan

Bereiding:
- Schil de appel en snij in stukjes.
- Komkommer in stukjes snijden.
- Hup het hele zooitje in de blender.

De eerste dag dronk ik deze smoothie zonder banaan, de tweede dag met banaan. De banaan maakt het geheel wat zoeter, maar overheerst ook de andere smaken. Met banaan vult de smoothie wel beter.


zondag 5 juli 2015

Oefenen met mijn nieuwe camera

Na een jaar of 7 a 8 was mijn compact camera toch echt op. Close up maakte hij nog prima foto's en zolang het licht goed was, ging het ook nog prima. Maar de kleinste beweging of een beetje minder goed licht en de foto's waren al wazig. Daarbij kon hij met acht megapixels ook niet heel scherp de kleinere details weergeven.

Over bewegende beelden zoals katten zal ik het maar helemaal niet hebben.

Dus kocht ik en nieuwe camera. Een spiegelreflex deze keer. Dat is wel spannend hoor, want de mensen in de winkel hebben zoveel te vertellen en proberen je te overtuigen dat een duurder merk of een extra lens toch echt noodzakelijk is. Ze kregen me nog wel zover om een beschermlens te kopen, maar verder bleef ik bij het model wat me was aangeraden.

Gisteren heb ik wat geoefend met fotograferen. Grotere shots moet ik nog even onder de knie krijgen, maar close up gaat geweldig.




Ook bewegende beelden gaan prima. Normaal had ik nooit de kat scherp op de foto kunnen zetten, terwijl ze naar me toe loopt. Laat staan drie foto's knippen voor ze bij me is.




Ook probeerde ik de functie uit waar je zelf het focuspunt kan verschuiven. Eerst een foto met de focus op de voorste potloden, daarna een foto met de focus op het middelste potlood.



vrijdag 3 juli 2015

Op kamp

De vier meisjes bij mij in de auto zwaaiden nog even naar de moeders bij de school. De auto draaide de hoek om en er viel er kort een stilte, ze hielden hun adem in, daarna barstte het gegiebel los.

De zeven meisjes van de meidenclub (groep 7 en 8) waren allemaal nog nooit op kamp geweest. Sommige hadden wel eens gelogeerd bij een nichtje, maar de meesten bleven nooit ergens slapen zonder hun ouders. Vol van enthousiasme en gezonde spanning kwamen we bij de kampeerboerderij aan.

"Ik dacht dat ze hier ook dieren zouden hebben."
Het woord boerderij had de indruk gewekt dat we op een boerderij met dieren zouden slapen, er waren wel muggen, vliegen en heel veel spinnen. Dat was wel even wennen voor de stadse meisjes. Het eerste uur in het bos, waar we spelletjes gingen spelen, slaakten ze dan ook regelmatig een kreetje.
"Ieeh een rode mier!"
"Aah een beest!"

's Avonds rond het kampvuur speelden we een spel met stellingen over liefde, vriendschap en puberteit. Ik zou geen welzijnswerker zijn als ik niet iets met een thema of een groter doel zou doen. De een las blozend een vraag op, de ander kon alleen nog maar giechelen en de volgende was heel serieus en dacht diep na over de stellingen.

De film wilde niet gelijk lopen met de ondertiteling, dus lieten we de meiden zelf wat bedenken. Eerst een potje doen, durven, waarheid of procent. (De meiden hadden zelf de procent categorie bedacht, wat inhield dat je moest antwoorden met hoeveel procent je iets of iemand leuk vond of iets durfde te doen.). Daarna nog even verstoppertje in de kampeerboerderij. Mijn stagiaire en ik deden gewoon mee.
Salma liet me later weten dat ze dat het leukste vond. Ik kan zo van haar genieten. Thuis moet ze als jongste dochter in een gezin met vijf kinderen opboksen tegen haar grotere broer en zus of zorgdragen voor haar kleinere broertjes. Op straat is ze een echt straatratje, heel brutaal, soms wat gemeen en onbeschoft. Zodra er oudere meiden bij zijn wil ze graag laten zien dat ze erbij hoort en ze doet dan ook niet voor hen onder. Maar als ze bij de meidenclub is, dan is ze vriendelijk en hulpvaardig en kan ze eindelijk weer even kind zijn. Een week eerder nog hadden de meisjes bedacht dat ze naar een grote speeltuin wilden. Daar had Salma een uur lang samen met een ander meisje zandtaartjes zitten te maken.

's Nachts liet ik ze een flinke tijd kletsen en spookverhalen vertellen. Ze maken dit waarschijnlijk maar één keer in hun leven mee, dus dan mag dat wel een keer, vond ik. Ik kreeg om 1 uur nog een appje van een moeder van een van de Marokkaanse meisjes. Vanwege de ramadan was ze nog zo laat op.
"Slapen ze al?"
Deze moeder vond het heel erg spannend en het had ons twee gesprekken en een huisbezoek gekost om haar gerust te stellen over het kamp. Dat het maar één nachtje was en er geen jongens of mannen in de buurt zouden zijn en dat haar man het een leuk idee vond, stelde haar uiteindelijk genoeg gerust.


's Ochtends bliezen we ze hun bed uit door de volume helemaal open te zetten, terwijl we heel hard "Oppa Gangnam style" meezongen.
Het was even moeilijk om uit bed te komen en aan te kleden voor sommige, maar bij de belofte aan een paint-gevecht, wat we zelf hadden bedacht omdat lasergamen te duur werd, ging het al wat sneller.
We vulden twee grote emmers met niet giftige verf en water, verdeelden de meiden in twee teams (ik speelde ook mee, want anders waren de teams niet eerlijk) en hesen onszelf in witte overalls. Daarna het bos in en aanvallen maar. Op de overalls was de verf goed te zien. Met een waterpistool vol verf slopen we door het bos.
Tijdens het paint-gevecht kwam het slaapgebrek wel een beetje naar boven en werd er wat meer gekibbeld. Maar ik kan niet klagen. De meiden zijn zo ontzettend gezellig en lief geweest met elkaar. Ik had graag nog een dagje langer met ze op kamp gebleven.

maandag 15 juni 2015

27 meter aan plooiband

2 rokken, samen 7 vierkante meter stof.
27 meter aan plooiband.
1500 gram: totale rok.
12,5 uur werk.

Het meeste werk ging in de plooiband zitten. Zigzaggen (aan beide zijden), omzomen en dan netjes over de rok verdelen, plooi voor plooi.


Maar ik ben heel erg blij met het resultaat. Ik kan bijna niet wachten tot het rollenspel evenement waar ik dit kostuum zal dragen.



En ook mijn haakwerkjes, kunnen er prima als het in de avond wat kouder wordt.


vrijdag 12 juni 2015

Zo veel hobby's!

Eigenlijk heb ik teveel hobby's. Alhoewel je ook zou kunnen zeggen dat ik zoveel leuke dingen heb die ik kan en leuk vind om te doen dat ik me nooit hoef te vervelen. Laten we dat laatste maar aanhouden. Maar om dan toch even een beetje te klagen, met zoveel hobby's schiet het niet altijd op en moet je soms keuzes maken. Want hoe kan ik nou 2000 woorden per maand schrijven als ik ook nog een kostuum wil naaien?
Het komende weekend staat in ieder geval helemaal in het teken van creativiteit. R. moet beide dagen werken en ik heb verder geen afspraken. Dus een heel weekend vrij om te knutselen en te schrijven. Ik ben benieuwd hoe ver ik ben gekomen aan het eind van dit weekend.


Kostuums naaien:
Ik wil voor een evenement nog graag een rok, misschien wel twee en een kostuum voor mijn man maken. Dat hoeft pas eind september af te zijn, maar ik kan niet wachten om eraan te beginnen. Dit weekend hoop ik één van de rokken alvast gemaakt te hebben.

Bloggen:
Op deze blog wordt het wat rustiger. Eén of twee artikelen per week hoop ik nog wel te plaatsen. Daarnaast wil ik een extra blog starten, maar dan vanuit mijn professie. Een opvoedblog. Het is fijn om vast een voorraadje berichten klaar te hebben liggen voordat ik online ga. Dus wil ik dit weekend minstens 2 artikelen schrijven. Ik zoek nog een leuke naam. Mocht je een goed idee hebben, dan hoor ik het graag.

Schrijven:
Naast het schrijven van een boek, heb ik ook nog een verhaal voor de Paul Harland Prijs liggen. Ook dat hoeft pas in september af, maar ik hoop toch echt dit weekend de ruwe versie alvast klaar te hebben. Er valt daarna nog genoeg aan te sleutelen. Zou dat me lukken dit weekend?

Lezen:
Het boek waar ik in bezig was, ligt al weer veel te lang op dezelfde plek. En ik heb nog zoveel andere boeken die ik ook graag zou lezen. Hopelijk kan ik dit weekend in de avonduren lekker wegkruipen met een boek. Of misschien wel buiten in het zonnetje als het weer niet al te slecht wordt.

Haken:
Zou ik ook nog tijd hebben om te haken? Misschien niet, dat geeft niet er staan al genoeg leuke dingen in de planning nu. Mijn volgende haakprojectje is het leren van stokjes haken.

maandag 8 juni 2015

Hoera, ik kan nu ook haken!

Na de workshop van Draad en Praat, besloot ik het risico te nemen om zonder hulp nog wat te gaan haken. Ik kreeg op mijn werk een hele zak met wol en natuurlijk koos ik de moeilijkste wol om mee te starten, de super pluizige en breekbare mohair. Het voordeel ervan is wel dat je de fouten niet zo goed ziet met al die pluisjes.

Ik koos een makkelijk patroontje, met alleen losse en vaste steken, want dat zijn de enige steken die ik tot nu toe geleerd heb. Van de dame in de wolwinkel kreeg ik het simpele patroon voor de omslagdoek en de handwarmers bedacht ik zelf. Dit is het resultaat:



dinsdag 2 juni 2015

Een kijkje in de slaapkamer

Na een kijkje in de woonkamer, de keuken en de logeerkamer, nu een kijkje in de slaapkamer.
Toen we in de meivakantie gingen schilderen, kwamen we erachter dat het bed niet meer in de beste staat was en besloten een nieuw bed te kopen. Van het oude bed maakte mijn man een grappig tuinbankje.

Ik ben heel blij met ons nieuwe IKEA bed en de foto's van onze vakantie in Brighton staan er erg mooi bij. En de woonmand die ik leerde haken tijdens de workshop van Draad en Praat is echt heel leuk geworden.





zaterdag 30 mei 2015

Radijsjes uit de tuin

Hoera, ik kon mijn radijsjes oogsten.
De grootste radijs is ongeveer zo groot als een pingpongbal!




vrijdag 29 mei 2015

Etsen

Wat waren de kinderen lief. Zo lief dat ik gewoon mee kon doen met de gastles van de kunstenares op mijn werk.

Ik heb deze karpers zelf ontworpen en in het plaatje gekrast. Daarna zijn ze afgedrukt met blauwe inkt.


maandag 25 mei 2015

Fragmentje

Voor een kort verhaal schreef ik:

Zijn ijskoude lichaam rustte zwaar tegen het hare. Haar ogen schoten open toen het kleine restje warmte met zijn laatste adem langs haar wang gleed. Ze omklemde zijn lichaam innig wetende dat hij haar zojuist zijn leven had geschonken. De ijzige kou die haar lichaam vanuit haar botten vulde bevroor hem in haar greep. Haar bleke vingers gleden door zijn met rijp bedekte haren en ze bedankte hem fluisterend. Voorzichtig duwde ze zijn bevroren, broze lichaam van zich af. Nog eenmaal keek ze naar zijn levenloze gezicht en drukte haar steenkoude lippen zacht tegen zijn wang.
"Dwaas," dacht ze liefdevol. Met een grote grijns stond ze op, haar priemende blauwe ogen zochten naar haar volgende doelwit. Hij had haar de kans gegeven af te maken waar ze aan begonnen was, de destructie van deze toch al strevende wereld.

woensdag 20 mei 2015

Fladder in de rozenstruik

"Piep piep pieperde piep!" Twee merels zaten vanaf de schutting heftig te kwetteren. Hun babyvogel was nog niet klaar om te vliegen en in onze tuin terecht gekomen. Nou hebben ze van onze kat niet heel veel te vrezen, die heeft nog moeite met het vangen van een vlieg, maar dat weten die papa- en mama-merel natuurlijk niet.

Vorig jaar was het ook al raak. Een mereltje dat nog niet kan vliegen en zich dan maar bij ons in de stuiken verschuilt. Gelukkig zorgen papa en mama goed voor Fladdertje. Ze brengen haar wormpjes en andere kleine beestjes en piepen heftig als wij of Fay in de tuin komen.

Zaterdagmiddag raakte Fladder even in paniek en schoot onze keuken in. Voorzichtig pakte ik het vogeltje dat heftig met haar vleugels klapte, maar niet opsteeg, en bracht haar terug naar haar struik.

Maandag zat ze op een ander plekje in de tuin, in de rozenstruik. Daar moest ik even een foto van maken.

maandag 18 mei 2015

Haakworkshop Draad en Praat

Na bijna anderhalf uur in de auto op een grijze zaterdagochtend, stond ik in het wolwinkeltje waar de haakworkshop van Draad en Praat gegeven zou worden. We hadden elkaar al een paar keer via haar blog gesproken, maar het duurde even tot ik de tijd en de moed gevonden had om in mijn eentje naar een haakworkshop te gaan.

Ik was de enige die nog nooit had gehaakt en koos meteen de moeilijkste wol. Lekker pluizig zodat je je steken niet goed ziet. Maar wel erg mooi en super zacht.


Als klein bedankje nam ik een potje drakenthee mee. Ik hoop dat Lisanne dat lekker vindt. Lisanne is trouwens een geweldig lieve vrouw die erg mooi kan haken. Kijk maar naar de leuke Volkswagen en de prachtige bosdieren die ze haakt.
"Sorry dat ik nu pas kon komen. Je zal wel denken, die Margriet schrijft alleen uit beleefdheid dat ze geïnteresseerd is, maar komt nooit opdagen."
Ze wuifde mijn commentaar met een vrolijke lach weg. "Natuurlijk dacht ik dat niet!"


Na anderhalf uur ijverig haken, had ik de bodem bijna af. Dat tellen is nog behoorlijk moeilijk als er om je heen geklets wordt en je eigenlijk ook het gesprek wel wil volgen. Ik heb af en toe een toer uit moeten halen. Maar ik werd er wel steeds handiger in en het was erg leuk om te doen.


Het was markt in Delft. Op de wandeling naar de parkeergarage, zag ik dit lieve speelgoedoventje. Die MOEST even op de foto.


Het is me gelukt om zonder hulp de rest van het haakwerk thuis af te maken. Ik zet het binnenkort op de foto. Dan laat ik meteen onze opgeknapte slaapkamer zien. Hier zie je alvast wat het haakwerk moet gaan worden.

vrijdag 15 mei 2015

Schrijfoefening: De brief van Bloesem

Vandaag ga ik weer naar een write-in. We spraken van te voren af een schrijfoefening te maken en deze tijdens de write-in te bespreken. De oefening was het schrijven van een brief van het ene personage uit je verhaal aan het andere. Je leert daardoor jezelf te verplaatsen in de gedachtegang van je personage. Je raakt vertrouwt met het woordgebruik van je personage. En dat samen maakt dat je een beter beeld krijgt van wie je personage nou eigenlijk is. Het kan je helpen om je personage tot leven te laten komen en het geeft je inzicht in hoe een personage om zal gaan met bepaalde gebeurtenissen, keuzes of personen.

Ik schreef een brief van Bloesem aan Wilg. Bloesem is een gevoelig en onzeker meisje, optimistisch maar ook nog erg kinds. Ik hoop dat ik haar persoonlijkheid en haar gedachtegang over de recente gebeurtenissen in mijn boek heb kunnen vangen in deze brief.

Lieve Wilg,

Ik zou zo graag met je praten. Echt met je praten bedoel ik. Over jouw ouders en je verleden. Toen jij die ene keer over ze sprak, hoorde ik de liefde in jouw stem. Wat waren het voor mensen? Mis je ze niet ontzettend? Hoe zag je leven eruit voordat je wegliep? Ik mis mijn moeder ook. Soms word ik misselijk als ik bedenk welk verdriet ik haar heb aangedaan, maar dan denk ik weer aan Vlam. En dan weet ik dat ik dit moet doen. En dan weet ik ook dat als ik mijn moeder had verteld van mijn plan, ze me nooit had laten gaan. Ik snap het niet, ze houdt veel van mij, hoe kan ze dan niet van mijn broertje Vlam houden? Ze doet vaak net alsof hij nooit bestaan heeft, en als ik erover begin dan wordt ze boos. Een beetje hetzelfde als jij wanneer ik teveel vragen stel over jouw ouders. Je wordt niet echt boos, maar je zegt dan ineens niets meer en wordt heel kortaf. Doet het teveel pijn als ik erover begin? Maar weet je, het is niet goed om je verdriet weg te stoppen. Dat heb ik van Twijgje geleerd. Dan word je rot van binnen, zei ze. Alsof het verdriet een schimmel is die zich steeds verder verspreidt. Dat vind ik maar een akelige gedachte.

Ik vond het heel lief van je dat je voor me opkwam toen Regen zo naar tegen me deed. Even dacht ik dat het je niets kon schelen als Regen zo bot tegen me doet, want je zei er nooit iets over. Nu weet ik dat jij het ook vervelend vindt. Regen is maar een vervelend persoon. Ik snap niet waarom ze altijd zo kwaad is op mij. Ik doe toch niets fout? Ik probeer haar zelfs alles naar haar zin te maken. Toch snauwt ze vaker naar mij dan naar jou. Terwijl jij niet eens je best doet om aardig te zijn tegen haar. Waarom heeft ze zo de pik op mij?

Regen zei dat het dom was om te denken dat we Vlam kunnen reden en al die andere kinderen. Eerst vond ik dat gemeen, maar nu denk ik dat ze wel een beetje gelijk heeft. Hoe kunnen wij met zijn drieën nou een groep kinderen redden? Toch wil ik het niet opgeven. Misschien bedenken we wel een geweldig plan als we zien waar ze de kinderen opsluiten. Misschien zijn er wel geheime gangen te vinden of krijgen we wel hulp.

Het liefste zou ik al deze dingen hardop tegen je zeggen, maar je bent zo stoer en stil, ik durf het niet zo goed. Je wilt vast niet horen dat ik me zo onzeker voel of dat ik het over je ouders wil hebben. Ik zal proberen net zo dapper te zijn als jij.


Liefs Bloesem.  

woensdag 13 mei 2015

Bed wordt tuinbankje

Meivakantie, een mooi moment om de slaapkamer te witten. We haalden het bed uit elkaar. "Ik denk niet dat het bed nog erg stevig is," merkte mijn man op "Hij is al te vaak in en uit elkaar gehaald."

Tja dan moet je natuurlijk een nieuw bed kopen bij de IKEA. (Het nieuwe bed en het eindresultaat van de slaapkamer zal ik binnenkort laten zien.) Het oude bed werd uit elkaar gehaald.
"Misschien kan je van dat mooie paneel nog een bankje maken ofzo," mijmerde ik.

En dus knutselde mijn man een bankje van het oude bed. Het paneel valt een beetje weg en het is een gek bankje. Maar toch ook wel leuk.