Fay is ziek

Oh ik voel me zo'n slecht baasje. Onze kat is ziek. Waarschijnlijk al een tijdje. Ze heeft een blaasontsteking met blaasgruis. Zo zielig! Dat doet hartstikke veel pijn.

Ze plaste wel vaker in het huis, wij relateerden dat altijd aan stress. Er is namelijk een andere kat in onze wijk die heel brutaal op onze vensterbank komt zitten en in de zomer soms zelfs het huis binnen gaat. Uit stress gaat Fay dan bij de deuren plassen. Dus toen ze weer in het huis plaste, dachten wij eerst weer aan stress. Echter kwam er een nieuw symptoom bij, klagelijk miauwen voor ze op haar kattenbak ging.

"Ze wordt gewoon een oude zeur," was onze eerste gedachten. Maar het zat me niet helemaal lekker. Daarbij had ik wat bloed gevonden op de plek waar ze had geplast. Toch maar naar de dierenarts. Het arme beestje bleek dus ziek en vreselijk veel pijn te leiden. Ik voel me echt een hele slechte poezenmoeder en schaam me diep.

Nu is ze aan de medicijnen voor de blaasontsteking en gaat het al een stuk beter met haar. Ze is meteen ook veel actiever. Ze klaagt nog wel, dat betekent waarschijnlijk dat het blaasgruis niet van de ontsteking komt en dat ze een speciaal dieet moet gaan volgen. Ze heeft al een waterfonteintje gekregen zodat ze meer gaat drinken. Ik hoop echt dat ze snel weer beter is.

Heb jij wel eens een ziek huisdier gehad?

Terugblik 2014

In 2014 had ik maar één voornemen:

Ik ga mijzelf minder spiegelen aan onrealistische beelden en gewoon zijn wie ik ben!

Ik geloof dat ik dit best waar heb gemaakt. Ik maak me in ieder geval een stuk minder druk over wie ik denk dat ik zou moeten zijn en ben een stuk gelukkiger wie ik echt ben.

Januari
Mijn jaar begon met een vooruitblik en een voornemen voor 2014. Daarnaast gebeurde er iets heel fijns voor ons, want Renso kreeg een baan! Of nou ja, een studie met uitzicht op een baan. In juni ging hij voor het eerst aan de slag. Na een lange tijd werkloos thuis zitten met een schouderblessure was dit echt wel een hoogtepunt.

Februari
De grote dag. Meteen ook het meest gelezen artikel op mijn blog. We gingen trouwen en aansluitend een weekendje naar Brugge. Het was voor ons een hele bijzondere dag.

April
Ik werd 30. En even, heel even, vond ik dat niet zo leuk. Niet perse omdat ik ouder werd, maar ik had meer willen bereiken vóór mijn dertigste. Gelukkig kon ik het snel loslaten.

Mei
Ik kreeg meer uren op mijn werk. Dat was fijn, want wat extra geld is nooit verkeerd. Maar het had ook een keerzijde. Het was teveel. Tegen oktober zat ik er helemaal doorheen en durfde ik mijzelf overwerkt te noemen. Schrijven aan mijn boek schoot er daardoor ook bij in. Knutselen deed ik wel volop, dat kost niet zoveel geestelijke inspanning. In 2015 ga ik weer wat minder werken.

Juni
In juni genoot ik voornamelijk lekker van mijn tuin. We wilden al zo lang gras in onze tuin en eindelijk hadden we daar het geld voor. Het klinkt misschien als een vreemd hoogtepunt, maar ik kan geweldig genieten van de kleine dingen, het gras in onze tuin hoort daarbij.

Juli
Woei! Voor het eerst naar een festival! Dat was een hele leuke, maar ook wel een beetje bizarre ervaring. Ik zag Renso aan het werk en was super trots.

Augustus
Ik deed mijn best om af te vallen. Maar dat ging nogal sloom. Mijn voornemen om rond het einde van het jaar op mijn streefgewicht te zitten ga ik helaas niet halen. Dat is natuurlijk volkomen mijn eigen schuld, ik heb er veel te weinig moeite voor gedaan.

Oktober
Vakantie! We bezochten Londen en Brighton. Wat fijn om ons vriendinnetje weer te zien.

November
Ik werd aangereden. Dat was echt niet leuk. Ik kocht daarna een nieuwe auto, wat echt wel leuk was.

Hoe was jouw jaar?

Wat betekent kerst voor jou?

Wat vier je tijdens de kerstdagen als je niet gelovig bent? Voor mij bestaat kerstmis uit vijf verschillende gebruiken die in één feest gegoten zijn. Als je de geboorte van Jezus buiten beschouwing houdt, dan hou je nog vier gebruiken over. En misschien mag wat ik vier eigenlijk geen kerstmis heten en zou ik eigenlijk op 21 december moeten feesten, maar dit is wat ik vier.

Foto: 2010

De kerstboom:
De Romeinen en de Germanen deden het al, een boom versieren zo rond de kersttijd. Waarom? Onder andere om de hoop op lente te tonen. 

Ik vind het erg gezellig zo'n groene boom in huis als de natuur om mij heen juist zo dor en droog is.

Cadeautjes:
Ook dit gebruik vindt zijn oorsprong bij de Romeinen, die tijdens het vieren van Saturnalia elkaar cadeautjes gaven. Voornamelijk om de gastheer of gastvrouw te bedanken voor een goed diner. Mijn man en ik geven elkaar ook cadeautjes tijdens deze dagen. 

Ik vind het fijn om tijdens deze donkere dagen, waar je soms wel een beetje treurig van kan worden, elkaar te laten weten dat je om elkaar geeft. Dit jaar kreeg ik sloffen en een dekentje met mouwen. Heerlijk, zo kan ik lekker warm wegkruipen in de bank en heb ik ook nog mijn handen vrij voor een kop warme chocolademelk.


Samen zijn en dineren:
Van oudsher zochten de mensen in deze donkere dagen elkaar al op om samen te dineren. Ze vierden onder andere dat de laatste gewassen geoogst waren en de nieuwe zaden ingezaaid. 

Nou vier ik dat natuurlijk zelf niet, want in de huidige tijd is er altijd genoeg te eten, maar ik vind het wel fijn om tijdens deze koude dagen elkaar op te zoeken en samen te eten en stil te staan bij al het geluk wat je samen deelt. Wij dineren elk jaar samen met mijn ouders, zussen, zwagers en hun kinderen.


Equinox/zonnewende:
De meeste gebruiken van de Germanen en de Romeinen die we tijdens de kerstdagen nog steeds hanteren, draaiden om de Equinox of ook wel de zonnewende of winterwende genoemd. Dit jaar viel de Equinox op 21 december. Het is de kortste dag van het jaar en vanaf dat moment zullen de dagen weer langzaam gaan lengen. 

Persoonlijk vindt ik dit het mooiste deel van de oude tradities. Lichtjes in huis halen om het duister te verdrijven.

Voor Tamarah betekent kerst iets heel anders, dat kan je hier lezen. En wat betekent kerst voor jou?

Kromkommer voor bijzondere groenten

Al weer anderhalve week geleden, bezochten een vriendin en ik de 'Zelfgemaakte markt' in Utrecht. Naast prachtige handgemaakte spulletjes, waren er ook heel veel kraampjes met bijzonder voedsel. Daar vond ik de wortelsoep van Kromkommer. Ik werd meteen blij toen ik die grappig gevormde groenten zag liggen. Een tijdje terug zag ik in een filmpje hoe een supermarkt in Frankrijk deze vreemde groenten gewoon in de winkel verkocht en vond het maar stom dat dit niet in Nederland gebeurde.

Toen er vroeger een keer een vreemd gevormd worteltje of appeltje in de fruitschaal lag, dacht ik altijd dat dit een heel bijzonder en zeldzaam stukje groente of fruit was. Ik dacht dat alle worteltjes er zou uit zagen zoals de wortel op mijn foto hierboven. Wist ik veel dat er heel veel kromme wortels en bobbelige appels bestaan. Ze worden gewoon weggegooid, omdat ze niet 'mooi' genoeg zijn. Schandalig vind ik.

Gelukkig bestaat er in Nederland Kromkommer, een leuk bedrijfje dat hun gekke groenten direct bij de telers koopt en er lekkere soep van maakt. En langzaam aan beginnen grotere supermarkten ook mee te doen.

Ik vond de soep een beetje zuur, maar verder wel erg lekker. Zou jij kromme of bobbelige groenten kopen als ze bij jou in de supermarkt lagen?

Terug in de pen geklommen

Of het nou de plotselinge schrijfangst was die na mijn inzending voor de Paul Harland Prijs ontstond, of dat ik vanaf mei meer ben gaan werken en geen energie meer had om er weer eens echt voor te gaan zitten, ik heb bar weinig geschreven dit afgelopen half jaar. Het hele jaar eigenlijk niet. Nog geen 8.000 woorden in een jaar. Dat is echt vreselijk weinig.

Zondag schreef ik eindelijk weer eens wat, maar het kostte me wel enorm veel moeite. Ik blijf maar van mijzelf verwachten dat mijn verhaal meteen perfect moet zijn en dat hoeft helemaal niet. Overal om mij heen lees en hoor ik dat het veel belangrijker is om gewoon eerst het hele verhaal te schrijven en dat het bijschaven en verbeteren daarna pas komt. Toch wil ik graag dat ieder hoofdstuk meteen leuk is met prachtige zinnen en goed lopende dialogen. Wat als resultaat heeft dat ik dan maar helemaal niets meer schrijf. Niet erg handig als je blijft dromen van het schrijven van een boek.

Een vriendin gaf me daarom de volgende tip: Gebruik je blog als stok achter de deur. En dat ga ik vanaf nu dan ook doen. Iedere week zal ik een nieuw bericht schrijven in deze categorie om mijzelf te stimuleren om met het schrijven bezig te blijven. Zo worden jullie ineens allemaal mijn schrijfcoaches.

Kerstster knutsel idee

Hoewel ik thuis geen Sinterklaas vierde, deden we dat wel met de kinderen op mijn werk. Sanne maakte de surprise voor mij. Ze wist heel goed dat ik van knutselen hou en kocht als cadeautje een kerstster die je zelf nog kan decoreren.

Het duurde even voor ik bedacht had wat ik ermee ging doen. Met een restje kant en een bus spuitverf ging ik aan de slag. Het stuk karton wat ik eronder deed was eigenlijk veel te klein, waardoor mijn bureau op mijn werkkamertje alsnog vol roze nevel zat. Gelukkig ging dat er met een sponsje en wat schuurmiddel nog wel vanaf. Wat vinden jullie van het resultaat?

Paul Harland Prijs: de uitnodiging

Sinds het insturen van mijn verhaal voor de Paul Harland Prijs heb ik bar weinig geschreven. Alsof ik wacht op goedkeuring van een jury om verder te mogen schrijven. Een stemmetje in mij zegt me: "Je bent toch niet goed genoeg. Stop er nou maar mee."

Ik weet dat het verhaal wat in juni ingestuurd heb voor de wedstrijd, echt niet mijn beste werk is. Achteraf denk ik ook niet dat het geschikt was voor een wedstrijd. En ik verwacht dan ook werkelijk dat ik ergens onderaan bungel in de ranglijst. Toen de uitnodiging voor de prijsuitreiking in mijn mailbox verscheen, had ik dan ook meteen besloten om niet te gaan.

Na een paar dagen begon die beslissing toch te knagen. Wie wil er nou niet tapas eten met professionele schrijvers en in een mooie jurk een heus gala bijwonen? Daarbij zijn er 's middags allerlei interessante workshops waar ik aan mee mag doen. Zelfs al word ik laatste, ik kan er altijd wat van leren. Want Rome is ook niet in één dag gebouwd en 'if you've hit rock bottom, you can only go up' en meer van dat soort dingen. En dus besloot ik toch te gaan.

En met die beslissing begon het weer te kriebelen. Ik heb eindelijk weer wat moed om te gaan schrijven en kijk uit naar de kerstvakantie die me hopelijk ook de rust geeft om dat te doen.

Een beetje groene kerstknutsel

Om maar weer eens een oude rubriek uit de kast te halen, ik heb groen geknutseld. Dat wil zeggen, ik heb iets gemaakt met oude of kosteloze materialen. Deze keer maakte ik een kerstkrans van wc-rolletjes. Niet slecht al zeg ik het zelf. De kwaliteit van de foto's is helaas minder goed.

Met de kinderen van mijn werk maakte ik kerstdecoraties voor de kerstmarkt van aanstaande vrijdag. Daar had ik nog stroken papier van over. Met de stroken maakte ik deze kerststerren voor op het raam en deze kerstkaarten. Met als kers(t) op de taart een ster van theezakjes.

Nog meer knutselinspiratie nodig? Bekijk dan dit bericht op Dina's blog.

De kerstboom staat al!

Nooit eerder was ik zo vroeg met het zetten van de kerstboom. Misschien heeft het te maken met de winter die vorige week ineens goed begon en mij deed verlangen naar lichtjes en chocolademelk. Nog voor Sinterklaas het land uit was, zette ik de kerstboom op. Ik vind het zo gezellig staan. Wij hebben een neppe boom. Zo heb je jaren plezier van een eenmalige uitgave en geen last van uitvallende naalden. Daarbij vind ik het altijd erg zonde om een echte boom te zien dood gaan in je huis. Natuurlijk kan je er ook een met kluit kopen, maar ja, waar laat je hem dan na de kerstdagen?

Wanneer ga jij de kerstboom zetten, of heb je hem al staan?

Sinterklaassurprise

Vandaag ga ik de kerstboom zetten. Eigenlijk een dagje te vroeg, want dat mag natuurlijk niet op 5 december. Sinterklaas is niet mijn favoriete feest en wordt niet gevierd bij ons. Maar op mijn werk vierden we het wel. Gisteren. Met surprises, dat vind ik wel echt heel leuk met Sinterklaas. Geen wonder, want iedereen die wel eens op mijn blog komt weet dat ik dol ben op knutselen.

Iedere week komen op donderdag de meiden van groep 7 en 8 bij mij op de meidenclub. Gisteren kwamen ze met grote geheimzinnige dozen en zelfgemaakte gedichten.

Voor Shanaya, een meisje uit groep 8, maakte ik dit planbord. Ze had stiekem al laten vallen dat ze hoopte dat ik haar naam had getrokken en was erg blij met het resultaat. Ik hou ervan om iets te knutselen wat niet dezelfde dag nog in de vuilnisbak belandt. Van dit planbord, met magneetstrip, notitieblaadjes, notitieknijpers, een vakje voor je pen en een weekplanning met taakknijpers, kan ze nog een hele tijd plezier hebben.

Sanne maakte voor mij deze leuke sneeuwmannetjes van sokken. Zijn ze niet schattig? Als cadeautje kreeg ik er knutselmaterialen bij en een kerstster om zelf te versieren. Die zal ik laten zien zodra ik bedacht heb wat ik ermee ga doen.