Vakantieplog week 1 en 2

Wat vliegt de tijd! Ik heb het gevoel dat ik nog erg weinig gedaan heb met mijn vrije tijd, maar stiekem ben ik toch echt wel met een hoop dingen bezig geweest. Om te beginnen de Zwarte Cross.

- Natuurlijk moet je op de Zwarte Cross ook naar de cross gaan kijken. De mooiste wagen vond ik dit paard van Troje, waar een drietal motoren uit tevoorschijn kwam.
- Renso moest overdag werken, maar 's avonds konden we samen van het festival genieten.
- Miss Montreal op de mainstage. Er waren een hoop geweldige artiesten. Ik heb me prima kunnen vermaken in mijn eentje. En helemaal alleen was ik niet, want ook andere Zwarte Cross bezoekers maken makkelijk even een praatje met je.
- Iedere ochtend ontbijt op het Nozem terras. Eieren met beenham!
- Onze tent is gelukkig behoorlijk stormvast, maar dat waren niet alle tenten. Zaterdag met de storm zijn er heel wat tenten verwaaid.
- Zondag scheen de zon weer en liep ik als één van de eerste over het festival terrein, wat niet lang daarna bomvol met mensen zou staan.

 - De eerste week van de vakantie, kwam ik bij van de Zwarte Cross, las ik veel en werkte ik aan mijn nieuwe blog. Aan het eind van die week genoten een vriendin en ik van een High Tea. Nog ter ere van haar verjaardag die ik had moeten missen vanwege de cross.
- Zondag heerlijk fietsen in het bos en over de hei.
- In de tweede week lieten Renso en ik de vlieger op. Dat ding lag al een paar jaar op zolder en mocht nu voor het eerst uit de doos.
- Helaas raakte mijn voet verstrikt in het touw en hield ik daar een lelijke snijwond aan over.
- Twee middagen spendeerden we aan het meer. Het water is daar zo helder en in het midden van het meer lijkt het een diep blauw-groene kleur te hebben. Het was er heerlijk.

- In de tweede week maakte ik een kwarktaart met bramen en frambozen uit onze eigen tuin.
- Schoot ik foto's van de tuin en de kat.
- Ging ik naar een verjaardag waar ik een grappig cadeautje voor bedacht. Vrienden vierden samen hun verjaardag; samen 75. Ik vulde een mandje met dingen die typerend zijn voor oudere mensen; kruiswoordraadselboekjes, sloffen, wol en een haaknaald, Werther's echte etc.
- En keek ik 4 van de films uit de filmtips van IKBENIRISNIET. Still Alice, Drinking Buddies, The Road Within en Adult World. Alle vier zijn het absoluut aanraders om te kijken.

Welkom terug muze

Ik had me voorgenomen het verhaal voor de Paul Harland Awards deze vakantie af te schrijven. Het was vorig jaar halverwege blijven steken en ik had er sindsdien hoogstens 300 woorden aan toe weten te voegen.

Halverwege de middag sloeg ik het ijzingwekkende boek Hex* dicht. Ik had het in drie dagen uitgelezen. De manier waarop Thomas in iedere vloeiende zin met prachtige woorden de kern weet te treffen, zal ik nooit evenaren. Even zonk me de moed in de schoenen.
Hoe kon ik überhaupt gaan zitten schrijven terwijl de gruwelijke beelden die het boek in mijn brein hadden geplant nog zo vers in mijn geheugen zaten?

Maar toen de wind door mijn haren blies en de zomerzon op mijn wangen scheen, maakten de beelden plaats voor overvolle velden met paarse klaverbloemen. Ik zette mijn gewicht nog wat harder tegen de trappers en fietste ik het bos in. Het bos heeft altijd een goede invloed gehad op mijn muze en voor ik het wist schoten de ideeën net zo snel door mijn hoofd als de bomen langs het pad voorbij leken te glijden.

Thuis schreef ik het slot van mijn wedstrijdverhaal. Nu het midden nog.

* HEX is de bloedstollende roman van Thomas Olde Heuvelt, tweevoudig winnaar van de Paul Harland Prijs en nu ook buiten Nederland populair. Ik las dat Warner Bros zelfs een tv-serie aan het ontwikkelen is op basis van HEX. Het boek gaat over het dorpje Beek bij Nijmegen dat al zo'n 350 jaar een geheim met zich meedraagt. Het hele dorp wordt geteisterd door een heks. Ontsnappen aan haar greep is niet mogelijk zonder daarbij je eigen leven willen nemen. Het eerste deel van het boek is helemaal mijn smaak en zo spannend dat ik er spijt van had het voor het slapen te hebben gelezen. Het tweede deel van het boek, wanneer de thriller in horror verandert, is minder mijn smaak maar wist me desondanks toch te grijpen. De vlotte schrijfstijl, hedendaagse woordkeuze, het originele plot en menselijke karakters maken dat ik dit boek in een adem uitlas. Ieder zin lijkt met onverdeelde aandacht te zijn samengesteld en maken mij als beginnend schrijver vreselijk jaloers, maar ook bijzonder eerbiedig.