Hoera, ik kan nu ook haken!

Na de workshop van Draad en Praat, besloot ik het risico te nemen om zonder hulp nog wat te gaan haken. Ik kreeg op mijn werk een hele zak met wol en natuurlijk koos ik de moeilijkste wol om mee te starten, de super pluizige en breekbare mohair. Het voordeel ervan is wel dat je de fouten niet zo goed ziet met al die pluisjes.

Ik koos een makkelijk patroontje, met alleen losse en vaste steken, want dat zijn de enige steken die ik tot nu toe geleerd heb. Van de dame in de wolwinkel kreeg ik het simpele patroon voor de omslagdoek en de handwarmers bedacht ik zelf. Dit is het resultaat: