dinsdag 29 april 2014

3 keer anders: noedels

Noedels, net als pasta, rijst en aardappelen een basis ingrediënt om eindeloos mee te variëren. Hier mijn favoriete recepten, waar ik overigens ook regelmatig mee varieer.

Zoetzure eiermie met mango
Ingrediënten:
Eiermie
2 kipfilets, scampi's of kabeljauw
1 mango
taugé
gele paprika
rode ui
sugar snaps
zoetzure woksaus

Bereiding:
Halveer de sugar snaps. En snij de paprika, ui, kipfilet en mango in stukjes. Een mango is het gemakkelijkste te snijden door eerst het kontje eraf te snijden. Zo krijg je een plat vlak. Je zet de mango rechtop op het platgesneden vlak. Haal het mes langs het vruchtvlees om de schil te verwijderen. Snij het vruchtvlees van boven naar beneden in plakken langs de pit af. Snij daarna de plakken in blokjes.
Bak de kipfilet in een hete wok met een laagje olie.
Voeg de ui en de paprika toe. Laat even meebakken.
Voeg de sugar snaps en de woksaus toe. Laat even meebakken.
Voeg de mango en de taugé toe en draai het vuur laag.
Bereid de eiermie zoals aangegeven op de verpakking.
(Ook lekker met mini-maïs.)

Mihoen met biefstuk en rucola
Ingrediënten:
Mihoen
2 biefstukken
cashewnoten
kastanje champignons, shi-takes of oesterzwammen, of een combinatie hiervan.
rucola
hoisin woksaus

Bereiding:
Snij de biefstuk en paddenstoelen in stukjes en bak ze in een hete wok met olie.
Voeg de cashewnoten en de hoisinsaus toe.
Bereid de mihoen zoals aangegeven op de verpakking.
Haal de wok van het vuur en schep de rucola er doorheen.
(Ook lekker met spinazie.)

Noedels met kip en sesamzaad
Ingrediënten:
Noedels
2 kipfilets
lente-ui
broccoli
sesamzaadjes
taugé
ketjap
honing
Chinese vijf-kruiden-mix

Bereiding:
Meng twee eetlepels ketjap met één eetlepel honing en een halve eetlepel Chinese vijf-kruiden-mix.
Snij de kipfilet in stukjes en marineer ze in het ketjapmengsel.
Snij de lente-ui en broccoli in stukjes.
Bak de kipfilet in een hete wok met olie.
Voeg de broccoli toe en laat even meebakken.
Voeg de taugé en lente-ui toe en draai het vuur laag.
Bereid de noedels zoals aangegeven op de verpakking.
Garneer je gerecht met sesamzaadjes.
(Ook lekker met gebakken uitjes, rode paprika en/of bamboescheuten)

(Afbeelding eigendom van www.lekkerensimpel.com)

zondag 27 april 2014

Write-ins en wedstrijden

Wat is een write-in? Een write-in is een bijeenkomst van schrijvers met de bedoeling om tips uit te wisselen en te schrijven.
Ik nam mijn laptop mee in een niet al te geschikte tas, waardoor ik met spierpijn in mijn schouders op de bovenste verdieping van de La Place in Utrecht arriveerde. Het was de tweede write-in die ik bijwoonde. Beide keren in hetzelfde gezelschap. Een tijdje terug, rond de start van NaNoWriMo (National Novel Writing Month), richtte een kennis een schrijversgroepje op. Het wierp voor mij meteen vruchten af. De andere leden van het groepje hebben het hele proces van schrijven van een boek van begin tot einde al eens meegemaakt, een van hen heeft zelfs al contact gehad met uitgevers en een ander heeft al een aantal publicaties van korte verhalen op haar naam staan. Ik voel me echt een beginneling, maar ben gretig om te leren.
Een hele hoop dingen binnen het schrijfproces doe ik vanzelf. Ik denk er niet bij na en doe ze omdat ik denk dat het logisch is. Zoals het uitwerken van personages, plotlijnen, tijdslijn en de setting in een notitieboekje. Maar ik maak ook net zoveel beginnersfouten. Zoals het weglaten van beschrijvingen, het steeds maar herlezen en aanpassen van mijn tekst met het idee dat de eerste versie meteen de juiste versie moet zijn. Gelukkig herkennen de anderen zich daar ook in, en krijg ik van alle kanten tips om deze fouten te vermijden.

Een schrijvers community is leuk. Niet alleen is het nuttig om tips uit te wisselen, het houdt je scherp, gemotiveerd en op de hoogte van actualiteiten in schrijversland. Zo schreef ik vorig weekend op één dag meer dan ooit, omdat ik wist dat er een write-in aan zat te komen en ik niet vast wilde zitten in een schrijversblokkade. Dat hielp, want ik kon vooruit. Al kwam ik er achter dat een write-in niet bedoeld is voor productiviteit. Het wekt inspiratie op en misschien verhoogt het je productiviteit als je weer thuis bent, maar tijdens de write-in heb ik veel minder geschreven dan ik me voorgenomen had. Dat heeft twee redenen, ten eerste schrijf ik niet goed in een onrustige omgeving met veel omgevingsgeluiden, ten tweede waren er genoeg gesprekken waar ik graag aan wilde deelnemen. 

 
Verhalenwedstrijd. Tijdens de write-in werd ik op de hoogte gebracht van allerlei schrijfwedstrijden waar ik mogelijkerwijs aan deel kon nemen.
Online op onze groepspagina, was de vraag gesteld: "Aan welke schrijfwedstrijden willen jullie dit jaar mee doen?"
Mijn antwoord daarop was: "Geen enkele."
Het was mijn bedoeling om me volledig te concentreren op mijn boek. Ik heb al genoeg tijd verloren aan schrijversblokkades en het schrijven van een kort verhaal leidt me alleen maar af. Maar.... het meedoen met een wedstrijd heeft ook voordelen. Je verhaal wordt van jurycommentaar voorzien! Dat geeft de mogelijkheid om midden in je schrijfproces feedback te krijgen op je schrijfstijl van een professionele jury. Dat is voor het schrijven van mijn boek erg waardevol.

Het idee om aan een wedstrijd mee te gaan doen, bleef mij bezig houden. Ik besloot de webpagina van de Paul Harland Prijs te bezoeken en het regelement te lezen. Vannacht beschreef ik twee concepten in verschillende schrijfstijlen. De ik-vorm verleden tijd, wat mij het gemakkelijkste af gaat, en de hij-vorm tegenwoordige tijd, wat ik gebruik in mijn boek. Ik denk erover om beide verhalen uit te werken en in te sturen. Maar voor ik aan de slag ga, moet ik me goed voorbereiden. Op de website voor de PHP, is een HIER een goed stuk te lezen. Mocht je ook willen schrijven, raad ik het je van harte aan, neem er wel even de tijd voor het is een lang artikel.

zaterdag 26 april 2014

Bladluizenfeest

Aan alle kanten springen de knopjes open. Elke dag is er iets nieuws te ontdekken in mijn tuin. Van een nieuw sprietje uit een bloembol die zich door de aarde omhoog werkt tot de prachtige roze bloemetjes die zich van de een op de andere dag openden. Helaas zie ik ook heel veel gaatjes, gaatjes in de bladeren van mijn struik malva en gaatjes in de bloemblaadjes van mijn viooltjes. De boosdoeners zijn bladluizen. Honderden bladluizen die zich te goed doen aan mijn tuin. En die met tientallen feestjes houden op mijn rozenknoppen. Ik dacht dat ze zich alleen aan de achterste hoek van de tuin bevonden, maar toen ik een kopje munt thee zette, vond ik de kleine monsters ook in mijn theekopje drijven. (Ik had de munt echt van te voren gewassen). 

 
Mijn eerste actie was het spuiten van biologisch gif. Dat hielp wel een beetje. Ik herhaalde het en dacht even dat ik van de plaag af was. Maar helaas na een paar dagen zagen de takjes van mijn planten weer groen van de luizen. Ik had al wel een paar lieveheersbeestjes die hun uiterste best deden in de strijd tegen de bladvreters. Dat gingen ze natuurlijk nooit redden, ze hadden versterking nodig. Dus bestelde ik online, want je kan het niet in de winkel kopen, een zakje lieveheersbeestlarven. Ik heb de larven drie dagen geleden in de tuin uitgezet en nu klimmen ze al tot in de top van mijn stuikmalva. Hopelijk winnen mijn nieuwe zwarte vriendjes het gevecht. Ik heb ook een zakje bloemzaden uitgestrooit, waar klaprozen, korenbloemen en gele margrieten uit moeten komen. Dat zijn de lievelings bloemen van lieveheersbeestjes. Daar verwildert je tuin wel een beetje van, maar dat lijkt me wel mooi.

 
 
Ook de hommels bezoeken mijn tuin al weer. En mijn sering wordt ieder jaar mooier. Het is een stekje van de boom die bij mijn ouders in de tuin staat. Inmiddels is mijn sering ook al bijna een boom te noemen. Op de laatste foto zie je het eerste sprietje van mijn avocadopit. Ik zag hoe een van mijn vrienden vorig jaar een klein plantje uit een avocadopit wist te kweken. Dat wilde ik ook. De pit heeft vorige zomer tot halverwege in een potje met water gestaan. Toen het worteltje lang genoeg werd heb ik de pit in een potje met aarde gezet. In de herfst en winter is de wortel flink gaan groeien, maar pas nu de zon tevoorschijn komt en ik de pit regelmatig op de tuintafel in de warmte zet, groeit er ook een blaadje uit. Vandaag zet ik hem in een grotere pot en bedek hem verder met aarde zodat alleen dat ene blaadje er nog bovenuit steekt. Ik ben heel benieuwd of het me gaat lukken er een plant uit te kweken. Ik hou jullie op de hoogte.           
                         
 
 
 


maandag 21 april 2014

De afleiding weerstaan

Het schrijven weer oppakkken is soms erg moeilijk. De kunst voor mij is dan om de afleiding te weerstaan. Een stapel afwas, een leuke film op de tv, dat fotoboek wat nog niet af is. In februari was het de aanloop naar de trouwdag, nu is het de logeerkamer die we aan het opknappen zijn. Er is altijd wel iets te doen wat ik prioriteit kan geven aan schrijven. Maar de afleiding is een smoesje. Want ik heb mijn eigen plekje in huis om te kunnen schrijven. Een pot thee mee en dan de deur van mijn werkkamertje dichttrekken. Dan is er eigenlijk niets meer wat mij kan afleiden. Vandaag besloot ik om me niet af te laten leiden en me lekker op te sluiten met een pot rozenthee op de werkkamer. En dat heeft geloond! Eindelijk na een lange tijd van uitstellen, kon ik eindelijk weer eens een hele avond schrijven. En zit ik nu nog maar 150 woorden van de 50.000 woorden af. Ik ben al zo lang bezig. Collega aspirant schrijvers zitten al veel sneller op de 50.000. Maar het zijn juist die gedachten die ervoor zorgen dat ik minder ga schrijven in plaats van meer. Ik meet me aan anderen. Ik wil dat mijn verhaal nu al van top kwaliteit is en daardoor ben ik nooit tevreden. In plaats van me inzetten om beter te worden of het schrijftempo van anderen bij te houden, laat ik me demotiveren.
Maar vandaag niet! Want: schrijven is een proces, het is nooit meteen goed en dat geeft niet.

Vandaag kon ik me eindelijk weer eens laten meevoeren door mijn personages van wie ik steeds meer ga houden en die zelfs mij soms verrassen.

Bij de eerste stap die Wilg onder de poort zet, voelt hij een tinteling door zijn been trekken. Het is een vreemd, maar aangenaam gevoel. De omgeving lijkt een kracht uit te stralen die hem aan wil raken. Zonder er lang over na te denken, trekt hij zijn laarzen uit en zet zijn voeten op de vloer van opaal. Een warm gevoel kruipt via zijn tenen in zijn lijf. Hij voelt het langs zijn ruggengraat omhoog kruipen. Hij hoort zijn hart kloppen en zijn bloed stromen.


(afbeelding van internet, eigenaar onbekend)




zondag 13 april 2014

Chocolade koekjes

Dit recept komt erg nauw. Misschien zal je met je eigen oven nog wat moeten experimenteren voor de juiste temperatuur en de juiste baktijd. Ik heb het basisrecept uit een kookboek, maar moest eerst 3 keer de baktijd en temperatuur aanpassen tot ik de juiste combinatie gevonden had. Als ik de koekjes er nu ook maar 1 minuut langer in laat zitten, mislukken ze al.
Laat je niet ontmoedigen hierdoor, want als je het eenmaal onder de knie hebt zijn ze ontzettend makkelijk en absoluut goddelijk.

Chocoladekoekjes met stukjes witte chocolade
Ingrediënten
60-70 gram witte chocolade
75 gram zachte boter
50 gram lichtbruine basterdsuiker
2 eetlepels suiker
1 ei
1 zakje vanillesuiker
100 gram zelfrijzend bakmeel
1 eetlepel cacaopoeder
1 snufje zout.

Bereiding
Verwarm de oven voor op 150 graden. (In het originele recept staat 175 graden).
Bekleed een bakplaat met bakpapier.
Hak de chocolade in stukjes.
Doe de boter en de beide soorten suiker in een kom en klop alles met een mixer tot een romig mengsel (ca. 5 minuten).
Voeg het ei en de vanillesuiker toe en klop het mengsel glad.
Zeef het meel, het zout en de cacaopoeder erboven.
Voeg de stukjes chocolade toe en spatel het geheel rustig door elkaar.
Maak 9 tot 12 balletjes van het deeg en leg ze op afstand van elkaar op het bakpapier.
Druk ze iets platter.
Bak de koekjes in het midden van de voorverwarmde oven in 12 minuten gaar. (In het originele recept staat ca. 15 minuten).
Schep de koekjes onmiddelijk van de bakplaat en leg ze op een rooster om af te koelen.

Let op: op het moment dat je de koekjes van de bakplaat schept, zijn ze nog zacht en lijken ze misschien nog niet helemaal gaar. Maar na 5 minuten op het rooster zullen ze harder worden, met een krokante onderkant en een wat zachtere binnenkant.

(afbeelding van internet, fotograaf onbekend)


Verjaardag

Begin april werd ik 30 jaar. Een leeftijd waar ik zowel met plezier als met tegenzin naar toe leefde. Ondanks dat ik het nooit erg heb gevonden om ouder te worden, had ik toch wat moeite om de twintig te verlaten. Ik schreef eerder over deze gemengde gevoelens in mijn nieuw jaars bericht. Maar 2014 is nu al een super jaar en er zit vooruitgang in. We zijn getrouwd, Renso heeft een studie met uitzicht op baan en ik zit verder prima in mijn vel. Dus geen enkele reden voor tegenzin. "Laten we het vieren," dacht ik.

De bedoeling was een picknick. Met veel mensen, vrienden, collega's en familie. Helaas melde de één na de ander zichzelf af. Andere verjaardagen, drukke agenda's en een hele groep vriendinnen die allemaal naar hetzelfde vrijgezellenfeestje zouden gaan die dag. Dat had ik natuurlijk kunnen voorzien. Tja wat dan? De hele boel verplaatsen of het maar heel klein vieren met de mensen die wel kunnen? Daarnaast was ik al de hele week ziek. Een flinke hardnekkige griep had mij goed te pakken. Tegen de tijd dat ik weer een beetje op begon te knappen, liep Renso heerlijk te snotteren. Klein vieren was ineens heel aantrekkelijk. Opschuiven had ook nog gekund, maar dat vond ik toch een beetje sip.

Dus werd het een afternoon tea, met mijn zus en haar gezin en mijn ouders. Het weer was niet om over naar huis te schrijven, dus een picknick had er toch niet in gezeten. Mijn moeder had zich flink uitgesloofd en mijn zwager en de kinderen hadden een heerlijke appeltaart gebakken. Zelf maakte ik een hartige taart met spinazi, sandwiches met komkommer en sandwiches met avocado (ik was de enige die de avocado-sandwiches lekker vond) en chocolade koekjes. Ik bakte deze koekjes vorige zomer al een keer toen we met de kinderen gingen picknicken en mijn nichtje was er dol op. Ze begon dan ook heel enthousiast te roepen toen ze de chocolade koekjes op de tafel zag staan.
En omdat ze dus zo'n succes zijn, zal ik in een volgend bericht het recept plaatsen.
Het werd een hele gezellige en lekkere middag.

vrijdag 4 april 2014

3 keer anders: zoete tosti


Soms wil ik een keer iets anders dan de standaard ham/kaas tosti. Hier drie tips voor een lekkere zoete tosti.

Tosti met mangojam
Bij de Jumbo hebben ze nu een aantal hele lekkere jam smaken. Mango met passievrucht bijvoorbeeld. Deze jam is erg lekker voor een jam/kaas tosti. Gebruik belegen of oude kaas, zodat de jamsmaak niet die van de kaas overheerst. Eén boterham met jam en één boterham met kaas, op elkaar en de buitenkant besmeren met een beetje boter. Als de jam een beetje gaat karameliseren is je tosti nog lekkerder.


Peanutbutter jelly tosti
Eén boterham met pindakaas en één boterham met aardbeienjam. Ook bij deze varriant is het lekker als de jam een beetje gaat karameliseren.

Tosti met kerrie en appel
Een lange tijd geleden at ik deze tosti in een lunchroom. Gebruik jonge of belegen kaas, voor je tosti. Beleg de kaas met partjes frisse appel, zoals een elstar of een granny smith. Strooi daarover wat kerriepoeder. En beboter de buitenkant van je tosti.

Wat is jullie tosti-tip?

dinsdag 1 april 2014

Rauwkostsalade met broccoli

Vorige week bezocht ik een studiemiddag over passend onderwijs. Nou vond ik de middag niet erg inspirerend, de lunch was dat wel. Samen met mijn stagiaire analyseerde ik de salade, die we beide erg lekker vonden. Afgelopen zondag heb ik een poging gedaan de salade te maken. Ik denk dat het heel goed gelukt is, al ben ik niet helemaal zeker over de dressing. Zelf heb ik de walnoten nog toegevoegd.


Rauwkostsalade met broccoli
Ingrediënten:
- 1 kleine bloemkool
- 1 kleine stronk broccoli
- 1 klein blikje of potje maïs
- Handje rozijnen
- 80 gram walnoten
- 125 ml crème fraîshe
- 2 eetlepels mayonaise
- 1 eetlepel peterselie
- peper en zout
- halve eetlepel suiker


Bereiding:
Snijd het hart uit de bloemkool en gooi dat weg. Hak de rest in kleine blokjes.
Snijd de broccoliroosjes dicht op de steel af, gebruik zo min mogelijk van de harde steel.
Hak de roosjes fijn.
Was de broccoli en de bloemkool en laat het goed uitlekken.
Giet de maïs af en doe de maïs samen met de broccoli en bloemkool in een kom.
Voeg een handje rozijnen toe en de walnoten (eventueel in stukjes gehakt).
Meng de crème fraîshe met de mayonaise, zout, peper, suiker en peterselie. Voeg de dressing daarna toe aan de salade en schep het goed door.
Je zou ook een kant en klare yoghurtdressing kunnen gebruiken.