donderdag 26 februari 2015

Blijf positief!

Veel bloggers schreven er al over. Misschien was het de recessie of misschien is het de gehaaste manier van leven en de drang om altijd maar online te zijn. In ieder geval kwamen veel mensen tot het inzicht dat het belangrijk is om even stil te staan bij het kleine geluk. Maar ondanks dat je ermee om je oren wordt geslagen, ben ik zelf vergeten om het te doen, dat positief blijven bedoel ik.


In oktober schreef ik dat ik dacht dat ik overspannen werd. In 2015 ging ik minder werken, startte ik met fysiotherapie en zeg ik wat vaker nee tegen afspraken. Dat is natuurlijk heel mooi, maar het is nog niet genoeg. Tijdens ons eerste jubileum sprak mijn man uit dat ik toch wel erg veel aan het klagen was. Het weer was slecht, het eten te duur, mijn handen te koud enzovoort enzovoort. Ik kon gewoon nergens van genieten. Ik deed het niet expres hoor, echt niet, maar soms is alles gewoon even te veel. Mijn nieuwe uitdaging daarom: "Niet te veel klagen, piekeren en doemdenken, maar het positieve zien en benoemen ook als het even wat minder gaat."

Nou kan ik een heleboel tips gaan geven hoe je dat voor elkaar krijgt, maar dat laat ik mooi aan anderen over.
Dagmar schrijft op haar blog verschillende artikelen over positief in het leven staan.
Saskia startte het 'Pluk het Geluk' project. Hier hebben veel verschillende bloggers aan meegedaan.
Dina plaatste super fijne tips voor wanneer je je dag niet hebt.
En ook Nina gaf tips voor een prutdag.

Negatief moment wordt positief:

  • Ziek zijn. Dat is natuurlijk niet fijn, maar het geeft mij eindelijk de tijd om echt even bij te tanken. Ik voel me werkelijk tot rust komen. En ik besef me weer eens dat de wereld niet vergaat als ik een weekje niet op mijn werk ben. 
  • Zonsopgang gemist. Omdat ik de griep heb, slaap ik veel. Daarom was ik extra vroeg wakker vanochtend. Ik voelde me al heel wat beter dus besloten we samen naar buiten te gaan om de zonsopgang te bekijken. Maar het was super mistig! Toch was het een heerlijke wandeling. Even lekker een frisse neus na dagen binnen zitten en de vogels fluiten altijd zo uitbundig vroeg in de ochtend.

Hoera-momentjes:

  • Knuffelen met Fay. Ze vond het zo fijn dat ze helemaal in mijn nek kroop en haar kopje steeds tegen mijn kin duwde als ik stopte met aaien.
  • Ook dit jaar wil ik weer met de Paul Harland Prijs meedoen. Ik las het korte verhaal waar ik in de zomer aan was begonnen en werd heel blij. Ik ben super tevreden met dat eerste stuk en kan er enthousiast aan verder werken. 
  • De narcissen in de tuin beginnen hun kopjes op te steken! Ik kan niet wachten tot de tuin weer vol en kleurrijk is. 

Hebben jullie ook een leuk artikel gelezen of geschreven op je blog over positiviteit, zoals Saskia en Dina? Dan lees ik het graag. Laat gerust een reactie achter met een linkje.

woensdag 18 februari 2015

Groen haar en tomatensaus

Mijn haar was ombre. Dat wist ik ook niet, dat leerde ik van Dina. Het betekent dat je haar aan de onderkant lichter is dan aan de bovenkant. Mijn haar was onderaan blond en bovenop was het donker blond, mijn eigen kleur. De kleur liep heel mooi over in elkaar zonder dat er een duidelijke lijn te zien was van het uitgroeien. Want dat was wat er eigenlijk gebeurd was, mijn blonde kleur was uitgegroeid tot aan de punten.


Het blond vond ik best mooi, maar mijn eigen kleur vind ik vaak veel te grauw en dof. Dus besloot ik weer eens te verven. Daar heb ik lang over getwijfeld, want ik wilde eigenlijk stoppen met verven. Toch haalde ik een pakje licht bruine verf in huis. Als ik dan toch ging verven, dan ook maar een leuk nieuw kleurtje.

Tja en toen was mijn haar dus groen. Bovenop had de kleur heel mooi gepakt en een mooie roodbruine kleur gekregen, maar onderin was het veel te licht. En het had een groene glans! Ik baalde enorm, waarom moest ik het zo nodig kleuren? Het internet gaf de uitkomst; tomatensaus. Smeer tomatensaus in je haar en laat het even intrekken. Dat heft het groenpigment op. Nou daar zat ik dan met een stinkende druipende kop vol tomatensaus, maar het werkte wel. De groene gloed is weg. Helaas is de onderkant nog steeds te licht.

Weet iemand de oplossing? Nog een keer verven?

zaterdag 14 februari 2015

Filmtip: The Imitation Game

Hou je een beetje van films waar je bij na moet denken? Films met een origineel verhaal? Met een onbegrepen hoofdpersoon? Dan moet je absoluut naar the Imitation Game gaan kijken. Wij bekeken deze film in de bioscoop. Ter ere van de verjaardag van mijn man. Wat een geweldige film!
Het verhaal is interessant en spannend. De hoofdpersoon raakt verwikkeld in politieke en tijdsgebonden dilemma's zoals vrouwen met technisch inzicht en het taboe op homoseksualiteit.


Het acteerwerk was briljant. Hoewel Benedict Cumberbatch ook in zijn rol als Sherlock Holmes autistische trekjes en slechte sociale vaardigheden laat zien, weet hij van Turing een totaal ander persoon te maken en toont hij dat zijn acteertalent enorm veelzijdig is. Ook de jonge acteur, die de jeugdige Turing speelt, verbaasde mij met geweldig acteerwerk.

Het verhaal is verrassend en de dialogen zijn interessant door veel onuitgesproken woorden, die worden benadrukt door het goede acteerwerk van de hele cast.

Waar het over gaat?
Het verhaal begint bij een politieman die in de jaren vijftig een inbraak in het huis van een professor onderzoekt. In zijn zoektocht naar de waarheid komt het verleden van deze professor aan het licht. Een drama over een briljante maar gecompliceerde wetenschapper die tijdens de tweede wereld oorlog met een team van intelligente mannen de Enigma probeert te kraken. Een machine waarmee de Duitsers gecodeerde berichten sturen.

woensdag 11 februari 2015

Penvriendin

Ooit een penvriendin gehad? Dan weet je hoe leuk het is. Vroeger had ik veel penvriendinnen. Meisjes die ik op vakantie had ontmoet, vriendinnetjes die waren verhuisd en een tante die korte verhalen met me uitwisselde met leuke tekeningen.


In de zomer was ik nog deel van een snail mail groep. Dat was best leuk, maar de focus lag meer op de thema's en kleine cadeautjes dan op de inhoud. Net na de kerst zocht ik via een penpal website drie vrouwen uit om mee te gaan schrijven. Twee uit Australië en één uit Canada. Van die laatste kreeg ik deze week een antwoord. Zo leuk om geschreven post te krijgen! En het uitwisselen van ervaringen met iemand aan de andere kant van de wereld maakt het helemaal bijzonder.
Mocht je het ook leuk vinden om eens een brief van mij te ontvangen, dan laat gerust een reactie achter. 

Schrijf jij nog wel eens een brief naar iemand?

dinsdag 10 februari 2015

Paul Harland Prijs: Dik verloren en toch gelukkig

Ik voorspelde het al toen ik de uitnodiging kreeg. Mijn verhaal voor de Paul Harland Prijs was bij lange na niet goed genoeg. Ik eindigde ergens onderaan in de laatste groep. Toch ben ik helemaal niet uit het veld geslagen. In tegendeel, ik heb meer motivatie dan ooit.

Het Gala ter ere van de Paul Harland Prijs was een enorm inspirerende ervaring. Tijdens de opening maakte ik kennis met een andere kandidaat die net als ik voor het eerst mee deed. Ik trok het grootste deel van de middag met haar op. We wisselde e-mailadressen uit en hebben deze week al na kunnen kletsen over het gala. 's-Middags woonde ik een workshop bij van Marcel van Driel. Schrijver van de boeken: Superhelden.nl. Ik weet niet zo goed of ik me nou wel of niet had ingeschreven voor zijn workshop, ik denk van niet, maar ik ben erg blij dat ik stiekem aanschoof. Ik kocht die middag ook zijn boek, die hij natuurlijk eerst voor me signeerde. Het boek heeft net als het boek wat ik poog te schrijven, drie belangrijke hoofdfiguren en ik hoop er heel veel van te gaan leren. En ook heel veel plezier van te hebben natuurlijk. De workshop gaf mij een hoop nieuwe inzichten, waar ik het liefst meteen mee aan de slag was gegaan.

De presentator van de prijsuitreiking wist de boel met een goede dosis humor en een knipoog aan elkaar te praten. Uit ons write-in clubje, ontving Nieske de Fenixaward! Deze prijs is voor de hoogste stijger vergeleken het vorige jaar. Ze steeg maar liefst 182 plaatsen! Zoals ik al schreef, belande ik ergens onderaan, maar dat had ik ook wel verwacht. Mijn verhaal was niet echt sterk en niet zo geschikt voor een wedstrijd. Het jurycommentaar op mijn verhaal belichtte zaken waar ik nog niet bij had stilgestaan, maar waar ik het wel mee eens was. Dat Nieske zoveel plaatsen steeg geeft mij hoop en heel veel motivatie om dit jaar weer mee te gaan doen. Nu met een beter verhaal waar ik veel kritischer naar zal gaan kijken. Zelfs al heeft de concurrentie al veel meer ervaring dan ik.

Wat ik leerde over mijzelf? Dat ik al die tijd alleen maar verhalen schreef om mijn fantasie een plekje te geven, maar niet om een kwalitatief goed verhaal neer te pennen. En ik dat dus nog echt moet leren. Dat ik geen natuurtalent ben, maar dat dit niet betekent dat het me nooit zal lukken, ik moet er gewoon net wat harder voor werken. Dat ik de gedachte: "Ik ben niet goed genoeg" moet vervangen voor: "Ik ben NOG niet goed genoeg".


vrijdag 6 februari 2015

Verslaafd aan gamen?

Na ruim anderhalf jaar (bijna twee jaar) niet gespeeld te hebben, startte ik het spel weer eens op. Mijn man was een half jaar eerder al weer begonnen en zijn plezier prikkelde mijn verlangen. Hij lachte met mensen op skype, liet me alle nieuwe gebieden zien die het spel er in de tussentijd bij had gekregen en vertelde me over de nieuwe mensen die hij had ontmoet.

World of Warcraft. Ik was een beetje terughoudend om hierover te schrijven. Want wat vinden mensen van mij als ik vertel dat ik dit beruchte spel speel? Maar goed, ik wilde graag verklaren waarom ik zo weinig van me had laten horen op mijn blog en dit is dus de reden. Ik ben weer gaan gamen. 


Ik was met een tien daagse try-out gestart. En het eerste wat er gebeurde toen ik met een van mijn figuurtjes online kwam, was dat ik met groot enthousiasme door oude game-vrienden werd begroet. In de tijd dat ik het spel niet meer speelde, had ik wel contact gehouden via Facebook, maar dat is toch niet echt hetzelfde. Een groep oude bekenden overlaadden mij met blijdschap dat ik terug was en ook de nieuwe game-vrienden van mijn man ontvingen mij met open armen. 

In de auto naar mijn werk maakte ik een lijstje. Voor- en nadelen. Want zo'n spelletje kost geld en voor je het weet ben je er weer aan verslaafd en speel je het dagen achter één stuk. Dat wilde ik niet laten gebeuren. Dus hoe kon ik het plezier wat ik ervan kreeg combineren met alle andere leuke hobby's waar ik mijn vrije tijd aan besteedde? 

Ik stelde mijzelf een paar regels. Alleen spelen na het avondeten en niet overdag. Op tijd naar bed blijven gaan en niet aanzetten om de tijd te doden. Het was even zoeken, maar het gaat me goed af. Behalve het bloggen. Daar gaat hopelijk nu weer verandering in komen. Iets beter vooruit plannen en iets meer tijd inplannen voor het lezen van de blogs van anderen. 

Het schrijven van mijn boek lijdt er overigens niet onder. In tegendeel. Doordat ik ook rollenspel speel binnen dit spel, krijgt mijn fantasie extra voeding. En gaat het schrijven als een trein. 

Hebben jullie ook zo'n hobby die, als je niet oppast, je tijd rooft?