zaterdag 13 september 2014

Druk druk druk,

Oei, ik heb mijn bericht op woensdag overgeslagen en die van vrijdag is vandaag een dag te laat. De drukte op mijn werk is weer los gebarsten. De eerste weken na mijn vakantie waren nog rustig. Stilte voor de storm zeg maar. Ik wist van te voren dat de storm er aan zat te komen, maar je kan jezelf er maar tot op zekere hoogte op voorbereiden en dan barst het los...

Ongeplande huisbezoeken, vergaderingen, cursusdagen en een nieuw seizoen van naschoolse activiteiten. Daar bovenop ook nog een zomeractiviteit en een personeelsfeest.

Dit schooljaar startte een derde jaars stagiaire bij mij. Ze loopt 32 uur per week stage en werd door mij al meteen mee de drukte in getrokken. De eerste paar dagen was er nog niet veel te doen, dacht ik en ik verontschuldigde me hiervoor. Verbaasd knipperde ze met haar ogen. "Maar we hebben al zoveel gedaan. Mijn medestudent heeft de eerste twee dagen alleen nog maar op kantoor gezeten om een stuk uit te typen en wij hebben al huisbezoeken gedaan, straatwerk uitgevoerd én vergaderingen gehad."

De week die daarop volgde werkten we standaard één uur over per dag. Met het personeelsfeest en de zomeractiviteit erbij besteedde ik die week bijna 50 uur aan mijn werk. We hadden dagen dat we 's middags niet meer wisten wat we die ochtend gedaan hadden, en als we het ons dan herinnerden leek het wel dagen geleden. Gelukkig werd het afgelopen week al weer wat rustiger, maar aan bloggen ben ik niet toe gekomen. Mijn voorraad aan voorgeschreven blogberichten was op. Ik hoop dat er na dit weekend weer een stapeltje klaar ligt.

Ter info:
Ik ben welzijnswerker. Mijn focus ligt op opvoeders en kinderen tot 13 jaar. Ik werk zowel in groepen als met individuen. Zo organiseer ik themabijeenkomsten voor ouders, naschoolse activiteiten voor kinderen, werk ik op straat met de jeugd, maar begeleid ik ook ouders thuis met opvoedvragen. Ik werk nauw samen met de basisschool, de peuterspeelzaal en alle andere collega's van welzijn en maatschappelijk werk in de wijk. 

(afbeelding: bron)

zondag 7 september 2014

Groen geknutseld: houten wasknijpers

Twee weken geleden liet ik jullie zien wat ik gedaan had met mijn oude knopen. Ik ga proberen om elke twee weken een D.I.Y. te plaatsen met oud, gerecycled of kosteloos materiaal. Deze keer laat ik zien wat er mogelijk is met houten wasknijpers. Ik heb tegenwoordig een droogrek, waar ik mijn natte was netjes overheen hang. Wasknijpers zijn overbodig geworden.

Afgelopen zomer liet ik deze tafelgewichtjes al zien, die ik maakte met wasknijpers, washi-tape, lint en zware kralen.

Maar met dezelfde materialen kan je ook een heel leuk foto lint maken. Ik hing mijn lint op de deur in mijn werkkamer.

Tenslotte maakte ik met knijpers, lint, een plastic flesje en lijm die transparant opdroogt, een pennenbakje. Je kan het bakje ook als vaasje gebruiken of als plantenpotje. Hier zie je stap voor stap hoe ik te werk ben gegaan.




Oh en gooi de metalen delen van de wasknijpers niet weg, daar kan je nog altijd hangertjes van maken.

woensdag 3 september 2014

De tuin in de regen

De nazomer is zo'n heerlijke tijd van het jaar. Genoeg zon en warmte om de deuren en ramen open te laten staan en zonder jas naar buiten te gaan. De tuin staat nog volop in bloei, maar je ruikt de herfst al in de geur van natte grond en bladeren. De afgelopen weken heb ik foto's gemaakt van de regendruppels op de bloemen en planten in de tuin. Ik word heel gelukkig van deze momenten in de tuin en wil ze graag met jullie delen.







zondag 31 augustus 2014

Wiebelend op mijn nieuwe skates.

Gisteren kreeg ik ze in handen. De skates die ik over had genomen. Achteraf voor veel minder dan ze waard zijn, want het bleken echte roces. Ik ben meer uren gaan werken, waardoor ik niet meer kan gaan zwemmen op vrijdagochtend, maar ik wil toch graag iets meer aan lichaamsbeweging doen. Aan hardlopen heb ik echt een hekel, maar skaten, dat leek me wel wat.

Vandaag probeerde ik ze meteen uit. Wiebelend als een klein kind reed ik de brandgang uit. Vroeger had ik van die goedkope van de Scapino, met van die harde wielen. Je kwam er nauwelijks op vooruit en na tien minuten was je bekaf. Het verschil op deze skates was meteen te voelen.


De rit naar het park was een heel avontuur. Want stoepranden zijn eng, bestrating ligt ongelijk en remmen op die dingen is knap lastig! De volgende keer misschien de skates pas aantrekken als ik in het park ben. In het park zelf ging het erg goed, daar ligt van dat heerlijk gladde asfalt. Natte blaadjes op het pad geven je wel een hartverzakking overigens. Na een half uurtje kwam ik warm en voldaan weer thuis. De volgende keer nog wat langer.

donderdag 28 augustus 2014

Snail Mail: Post

Een tijdje terug maakte ik mijn eerste snail mails. Vrij snel daarna sloot ik aan bij een snail mail facebook groep. De oprichtster van de groep geeft ons elke maand een nieuw thema en koppelt ons aan elkaar. Ik ken niemand van deze groep, wat het toch wel erg bijzonder maakt. Zeker wanneer je tijd steekt in een mooi postpakketje voor iemand die je helemaal niet kent, hopend dat het in de smaak zal gaan vallen.

Een moeder van twee kinderen uit Geldermalsen, dat werd de geadresseerde voor mijn snail en het thema was: Post. Tijdens mijn vakantiedagen ging ik hard aan het werk. Ik koos voor twee memoborden, met een postvak en een adressenboekje. Voor de kinderen maakte ik flessenpost-pakketjes met een klein kadootje. Behalve de washi tape kocht ik geen nieuwe materialen voor deze snail mail. Ik vind het een leuke hobby, maar wil wel zorgen dat de dingen die ik maak van oud of gerecycled materiaal worden gemaakt en nuttig zijn, zodat ze niet meteen in de vuilnisbak belanden.



Ik werd lid van de groep, omdat ik het leuk vind om te knutselen. Ik zocht een doel om mijn creativiteit in kwijt te kunnen en het idee van de snail mail stond me wel aan. Dat ik ook nog iets terug zou gaan krijgen was maar bijzaak. Tot ik het pakketje van deze moeder kreeg. De lange brief van maar liefst 3 kantjes was nog het meest bijzonder. Opeens maakte ik heel even deel van het leven van deze moeder die samen met haar dochtertje op de werkzolder aan het knutselen was.


zondag 24 augustus 2014

Groen geknutseld: oude knopen

Nog een rolletje washi tape? Een blok met mooi gedecoreerd papier? Of dat lieve stofje met die hertjes? Ik koop meer dan ik weg kan knutselen. Er is ook zoveel moois te koop. Maar waarom zou ik steeds nieuwe dingen kopen als ik mijn hele werkkamer nog vol met knutselspullen heb staan?

In deze nieuwe rubriek laat ik DIY's zien van gerecyclede materialen. Ik gebruik alleen materiaal dat ik nog heb liggen. Niet alles is kosteloos (dat doet me denken aan de kleuterklas, knutselen met kurken en bierdopjes), want ik heb ook nog een hele hoop op knutselspulletjes in mijn werkkamer.

Deze zomer ruimde ik de werkkamer op en sorteerde al mijn knutselspullen. Mijn moeder gaf me een grote doos met oude knopen. Als kind speelde ik er winkeltje mee en sorteerde ze op kleur. Ik kon er uren zoet mee zijn. Op mijn werk vond ik twee grote weckpotten die op de kast stonden stof te vergaren.


Knopen. Misschien heb je nog niet zo'n grote voorraad als ik heb, maar je kan ze heel simpel gaan sparen. Veel kleding met knopen heeft een reserve knoopje aan het waslabel. Vaak heb je dit knoopje helemaal niet nodig, die kan mooi bij je verzameling. Als je kleding met knopen niet meer draagt en het niet mooi genoeg meer is voor de kledingcontainer, haal dan de knopen eraf voor dat je het in de kliko mikt. 


Met paarse en roze knopen versierde ik een oude trui. Ik maakte een verjaardagskaartje voor mijn zus en gebruikte washi tape en blauwe knopen voor een kunstwerkje. Het glas van het lijstje was kapot gevallen. Op deze manier heeft dit oude lijstje ook weer een nieuw leven gekregen. 



Op internet vond ik nog een hele hoop andere leuke ideeën met knopen en mijn voorraad is nog lang niet op. Dit krijgt zeker nog een vervolg. 

donderdag 21 augustus 2014

Volg mij nu ook via Bloglovin

Follow my blog with Bloglovin

Deze maand ben ik pas echt in het bloggen gedoken. Ik schrijf meer, regelmatiger en probeer mijn blog wat mooier te maken. Ook ben ik anderen gaan volgen. Heel ouderwets met een lijstje links in mijn favorietenbalk. Dus dat betekende elke dag alle links bezoeken om te kijken of er een nieuw bericht werd geplaatst op mijn favoriete blogs. Dat kan makkelijker. Via deze zelfde blogs ontdekte ik bloglovin. Zo kan ik nu met een bezoek aan slechts één webpagina meteen zien of de bloggers die ik volg een nieuw bericht hebben geplaatst.

Je kan mij ook volgen via bloglovin. Volg de link bovenaan dit bericht.